توليد محصول آفتابگردان (Helianthus annuus L.) تحت تأثير كشت مخلوط افزايشي با لوبيا (Phaseolus vulgaris L.) و سامانه¬هاي مختلف خاك¬ورزي

به¬منظور ارزيابي عملكرد كمي و كيفي دانه آفتابگردان (Helianthus annuus L.) در كشت مخلوط افزايشي با لوبيا (Phaseolus vulgaris L.) آزمايشي در مزرعه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي دانشگاه بوعلي سينا در دو سال زراعي 1392 و 1393 انجام گرفت. آزمايش بهصورت اسپليت پلات بر پايه بلوك¬هاي كامل تصادفي در سه تكرار اجرا شد. خاك¬ورزي (خاك¬ورزي كامل، نيمه خاك¬ورزي با چيزل و نيمه خاك¬ورزي با ديسك) و الگوي كاشت (كشت خالص آفتابگردان و لوبيا و كشت مخلوط افزايشي 30 و 60 درصد لوبيا با آفتابگردان) به¬ترتيب به عنوان فاكتور اصلي و فرعي بودند. نتايج آزمايش نشان داد كه بيشتر صفات تحت تأثير خاك¬ورزي قرار نگرفتند، ولي اثر الگوي كشت بر آن¬ها معني¬دار بود. بيشترين عملكرد دانه، عملكرد روغن و عملكرد پروتئين آفتابگردان (به¬ترتيب 22/356، 90/160 و 27/77 گرم در متر¬مربع) در تيمار كشت خالص به¬دست آمد، ولي با اجراي كشت مخلوط از ميزان اين ويژگي¬ها به¬طور معني¬داري كاسته شد. در كشت مخلوط، عملكرد دانه لوبيا نيز نسبت به كشت خالص آن كاهش نشان داد. در ميان الگوهاي مختلف كشت، بيشترين عملكرد دانه كل (28/437 گرم در متر¬مربع) به تيمار كشت مخلوط افزايشي 60 درصد لوبيا + آفتابگردان تعلق گرفت. در كل، تيمار 60 درصد لوبيا + آفتابگردان بيشترين عملكرد كل را توليد كرد و كارايي استفاده از زمين را افزايش داد.