تأثير قطع آبياري بر عملكرد، شاخص‌هاي رقابتي و اقتصادي كشت مخلوط جو ( (Hordeum spp. با حبوبات

به¬منظور ارزيابي شاخص‌هاي رقابتي و اقتصادي كشت مخلوط ارقام جو (Hordeum spp.) با نخود (Cicer arietinum L.) و باقلا ((Vicia faba L. در رژيم‌هاي متفاوت آبياري آزمايشي مزرعه‌اي به¬صورت كرت‌هاي خرد شده در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار در مزرعه تحقيقاتي دانشگاه شيراز در سال زراعي 941393 اجرا شد. رژيم‌هاي آبياري به¬عنوان فاكتور اصلي (آبياري مطلوب و قطع آبياري در مرحله شيري شدن دانه جو) و الگوهاي مختلف كشت (تك‌كشتي نخود، باقلا، جو نيمروز و جو زهك و كشت مخلوط جو نيمروز+ نخود، جو نيمروز+ باقلا، جو زهك+ نخود و جو زهك+ باقلا با نسبت 1 به 1) به¬عنوان فاكتور فرعي بودند. قطع آبياري به ترتيب باعث كاهش 20، 43 و 40 درصدي عملكرد دانه ارقام جو، نخود و باقلا و افزايش 9/1، 42 و 2/20 درصدي نسبت برابري زمين جزئي (LER)ارقام جو و حبوبات و نسبت برابري زمين كل شد. شاخص‌هاي غالبيت (A) و نسبت رقابتي (CR) نشان دادند كه در شرايط آبياري مطلوب، ارقام جو جزء غالب بودند و در شرايط قطع آبياري، قدرت رقابتي حبوبات افزايش يافت. در شرايط آبياري مطلوب، شاخص عملكرد از دست رفته واقعي ((AYL ارقام جو، حبوبات و كل به¬ترتيب مثبت، منفي و صفر بود و شاخص سودمندي كشت مخلوط (IA) ارقام جو مثبت و در حبوبات و كل منفي بود. در قطع آبياري، شاخص عملكرد از دست رفته واقعي و شاخص سودمندي كشت مخلوط ارقام جو، حبوبات و كل، مثبت بود. شاخص نسبت برابري زمين در تمامي تيمارهاي كشت مخلوط بالاتر از يك بود. شاخص بهره‌وري سيستم (SPI) نيز براي تمامي تيمارهاي كشت مخلوط مثبت بود. ارزيابي شاخص نسبت برابري زمين نشان داد كه كشت مخلوط جو شش رديفه زهك + نخود در شرايط كمبود آب نسبت به ديگر الگوهاي كشت مورد مطالعه بين 8/13 تا 36 درصد برتري داشت.