ارزيابي ويژگي هاي مرفولوژيك، اجزاي عملكرد و آنزيم كاتالاز جمعيت هاي بالنگو شيرازي (Lallemantia royleana Benth.) تحت تنش خشكي

كمبود آب، عامل محدود كننده رشد و عملكرد گياهان در مناطق خشك و نيمه خشك محسوب مي شود. به منظور بررسي اثر تنش خشكي بر خصوصيات مرفولوژيك و آنزيم كاتالاز جمعيت هاي گياه دارويي بالنگو شيرازي (Lallemantia royleana Benth.)، آزمايشي به صورت كرت هاي خرد شده در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار در مزرعه تحقيقاتي گياهان دارويي دانشكده علوم كشاورزي دانشگاه شاهد در سال 94-1393 اجرا شد. فاكتورهاي آزمايش شامل سه سطح خشكي در مرحله گلدهي به عنوان فاكتور اصلي (پتانسيل رطوبت خاك 0.5 (شاهد)، 6.5 و 9.5 اتمسفر)، پنج جمعيت بالنگو شامل يك جمعيت از استان كردستان (سنندج) و چهار جمعيت از استان اصفهان (نائين، اردستان، نجف آباد و خوانسار) به عنوان فاكتور فرعي در نظر گرفته شدند. بررسي نتايج نشان داد كه خشكي تأثير معني داري بر صفات مرفولوژيك، اجزاي عملكرد (به جز صفت تعداد فندقه در هر چرخه گل)، عملكرد دانه، درصد و عملكرد موسيلاژ، محتواي پروتئين و آنزيم كاتالاز داشت. با افزايش خشكي صفاتي مانند ارتفاع بوته، اجزاي عملكرد و عملكرد دانه، عملكرد موسيلاژ و محتواي پروتئين كاهش پيدا كردند. تنش خشكي باعث افزايش طول ريشه، درصد موسيلاژ و آنزيم كاتالاز شد. اثر ساده جمعيت بر ارتفاع بوته، تعداد شاخه هاي فرعي، وزن تر و خشك تك بوته غير معني دار شد. در بين جمعيت هاي بالنگو، جمعيت نجف آباد داراي بيش ترين عملكرد دانه، عملكرد موسيلاژ و اجزاي عملكرد بود. بين عملكرد دانه با ارتفاع بوته، وزن هزار دانه، تعداد فندقه در هر چرخه گل، وزن تر بوته، وزن خشك بوته و طول ريشه همبستگي مثبت و معني داري مشاهده شد. بيش ترين همبستگي بين عملكرد موسيلاژ و وزن هزار دانه مشاهده شد. با توجه به اينكه هدف از كشت گياه دارويي بالنگو دانه است، جمعيت نائين در پتانسيل رطوبت 9.5 اتمسفر بيش ترين عملكرد دانه را داشت.