الگوريتم انطباقي بهينه سازي ذرات افزايشي كاهشي براي حل مسائل بهينه سازي پويا

با پيشرفت روز افزون علم، همواره با مسائل جديدي در دنياي واقعي روبرو ميشويم كه نياز به الگوريتم بهينه سازي با قابليت انطباق سريع با محيط در حال تغيير با زمان و غيرقطعي را بيشتر نمايان مي كند. در اين گونه مسائل شرايط همواره بگونه اي پيش مي رود كه مكان و مقدار بهينه در طول زمان تغيير مي يابد، از اين رو الگوريتم بهينه سازي بايد توانايي انطباق سريع با شرايط متغير را دارا باشد. در اين مقاله الگوريتم جديدي بر مبناي الگوريتم بهينه سازي ذرات به نام الگوريتم انطباقي بهينه سازي ذرات افزايشي كاهشي، پيشنهاد شده است. اين الگوريتم همواره در روند بهينه سازي به طور انطباقي با كاهش يا افزايش تعداد ذرات الگوريتم و محدوده جستجو موثر توانايي يافتن و دنبال كردن تعداد بهينه متغير با زمان در محيط هاي غيرخطي و پويايي كه تغييرات آن قابل آشكارسازي نيست، را دارا مي باشد. علاوه بر اين تعاريف جديدي به نام ناحيه جستجو متمركز با هدف برجسته كردن فضاهاي اميدبخش براي سرعت بخشيدن به فرايند جستجوي محلي و جلوگيري از همگرايي زودرس و شاخص موفقيت به عنوان معياري براي چگونگي رفتار ناحيه جستجو متمركز نسبت به شرايط محيطي، تعريف شده است. نتايج حاصل از الگوريتم پيشنهادي بر روي تابع محك قله هاي متحرك ارزيابي شده و با نتايج چندين الگوريتم معتبر مقايسه گرديده است. نتايج نشان دهنده تاثير مثبت مكانيزم هاي انطباقي بكار گرفته شده از جمله كاهش و افزايش ذرات و محدوده جستجو بر زمان يافتن و دنبال كردن چندين بهينه در مقايسه با ساير الگوريتم هاي بهينه سازي مبتني بر چند جمعيتي مي باشد.