بهينه‌سازي پوشش در شبكه‌هاي حسگر بي‌سيم با الگوريتم جستجوي گرانشي

شبكه‌هاي حسگر شامل گره‌هاي كم وزن با قابليت پردازش و انرژي محدود هستند. اين حسگرها محيط اطراف خود را نظارت كرده و رخدادها را از نزديكترين مسير به گره چاهك ارسال مي‌كنند. يكي از چالش هاي مهم در اين شبكه‌ها، مسئله اتصال گره‌ها به يكديگر و پوشش همزمان و كاراي منطقه است. اين دو بعنوان پارامترهاي اصلي كيفيت سرويس‌دهي مي‌باشند. در اين مقاله پوشش بهينه منطقه، با استفاده از الگوريتم فرا ابتكاري جستجوي گرانشي انجام مي‌شود. در الگوريتم پيشنهادي، عامل ها يا اجسام معادل گره‌هاي حسگر در نظر گرفته مي‌شوند. گره‌ها بر اساس فاصله، قانون جاذبه نيوتن و قوانين حركت روي هم اثر مي‌گذارند. مجموعه اي از گره ها بعنوان خوشه در نظر گرفته مي شوند الگوريتم پيشنهادي از لحاظ طول عمر شبكه، انرژي باقيمانده و توان شبكه با روشهاي قبلي مقايسه شده است. نتايج حاصل از شبيه سازي نشان مي‌دهد كه روش پيشنهادي با بهينه كردن تعداد گره‌ها در منطقه و پوشش حداكثري، مصرف انرژي را كاهش و طول عمر و توان شبكه را افزايش مي‌دهد