ارزيابي نوع پايه، غلظت ساكاروز و سيستم حمايت كننده محيط كشت در گيرايي و سازگاري ريزپيوندي ليموي آب (Citrus aurantifulia)

ريزپيوندي ليموي آب شيراز روي چهار پايه نارنج ميوه ريز، نارنج ميوه درشت، ليموي آب شيراز و ليمو خاركي در چهار سيستم حمايت كننده محيط كشت شامل پل كاغذي، پرلايت، ورمي كولايت با محيط نيم غلظت MS و پل كاغذي با غلظت كامل MS هر يك به همراه ساكاروز به ميزان 60 و 75 گرم در ليتر مورد ارزيابي قرار گرفتند. هم چنين سازگاري و رشد گياهچه هاي ريزپيوندي در سه نوع بستر كشت پرلايت، ورمي كولايت و پرلايت- ورمي كولايت بررسي شدند. تجزيه آماري ريزپيوندي و سازگاري به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي با پنج تكرار انجام شد. براساس نتايج تيمارهاي مستقل، بيش ترين ميزان گيرايي ريز پيوندي نوك شاخساره ليموي آب روي پايه هاي بذري ليمو خاركي به دست آمد. هم چنين بهترين ريزپيوندي در بالاترين غلظت ساكاروز به ميزان 75 گرم بر ليتر محيط كشت مشاهده گرديد. در مجموع، بيش ترين ميزان گيرايي ريز پيوندي نوك شاخساره ليموي آب روي پايه هاي بذري ليمو خاركي و نارنج ميوه درشت در محيط كشت هاي پرلايت و پل كاغذي با نيم غلظت MS به همراه 75 گرم بر ليتر ساكاروز به دست آمد. پس از ‌ريزپيوندي، گياهچه ها از محيط كشت هاي درون شيشه‌اي به بستر كاشت انتقال يافتند. حداكثر سازگاري ريزپيوندي بر اساس تعداد برگ و طول پيوندك پس از 5 هفته توسط پايه هاي بذري ليمو خاركي و نارنج ميوه درشت در بستر هاي كشت پل پرلايت- ورمي كولايت مشاهده شد.