ارزيابي تنوع ژنتيكي جمعيت‌هاي مختلف آويشن‌ دنايي (Thymus daenensis Celak.) با استفاده از نشانگر ISSR

ارزيابي تنوع جمعيت‌هاي مختلف يك گونه گياه وحشي از نخستين و مهمترين گام‌هاي اهلي‌سازي و اصلاح نژاد آن مي‌باشد. گياه دارويي آويشن دنايي (Thymus daenensis Celak.) از گياهان اندميك ايران بوده كه به لحاظ درصد اسانس و نيز تيمول بالاي آن از اهميت ويژه‌اي برخوردار بوده و لذا ارزيابي جمعيت‌هاي مختلف آن در راستاي اهلي‌سازي اين گونه گياهي امري ضروري به نظر مي‌رسد. بدين منظور در اين پژوهش از 13 آغازگر ISSR جهت بررسي تنوع درون و بين جمعيتي هشت جمعيت از اين گياه شامل ملاير 1، ملاير 2، اراك، خانه‌ميران بالا، خانه‌ميران پائين، زاغه و شازند استفاده گرديد كه در مجموع 293 باند ايجاد نمودند. محتواي اطلاعات چندشكلي (PIC) محاسبه شده براي آغازگر‌ها از 0.08 تا 0.15 متغير بود. تنوع درون جمعيت‌ها بسيار بيشتر از تنوع بين جمعيت‌ها بود، طوريكه 98 درصد واريانس مربوط به درون جمعيت‌ها و تنها 2 درصد مربوط به بين جمعيت‌ها بود. فاصله ژنتيكي جمعيت‌ها ارتباط نزديكي با فاصله جغرافيايي آنها نداشت. جمعيت جوزان داراي بيشترين و جمعيت شازند داراي كمترين تنوع بر اساس شاخص PIC بودند. بيشترين فاصله ژنتيكي بر اساس شاخص ني بين دو جمعيت شازند و خانه ميران پايين و بيشترين تشابه ژنتيكي بين جمعيت ملاير 1 با جوزان و خانه ميران بالا مشاهده شد كه مي‌تواند در اهلي‌سازي و اصلاح‌نژاد آويشن دنايي حائز اهميت باشد.