تعيين قابليت اطمينان ضريب عكس‌العمل بستر از آزمايش‌هاي سه محوري خاك (مورد مطالعاتي: شهر كرمان)

ضريب عكس‌العمل بستر به طور گسترده‌اي در محاسبات پي سازه‌هاي مهندسي مورد استفاده قرار مي‌گيرد. تعيين ضريب عكس‌العمل بستر يكي از مباحث مهم در بخش اندركنش خاك سازه است. عموماً مقاديري كه براي اين ضريب در طراحي پي و بحث بررسي احتمال خرابي سازه به كار برده مي‌شود، به صورت قطعي و بدون در نظر گرفتن تحليل قابليت اطمينان هستند. در اين مطالعه براي تعيين قابليت اطمينان ضريب عكس‌العمل بستر از نتايج آزمايش‌هاي سه محوري كه نتايج آنها در فرآيندهاي طراحي پي سازه‌ها به كار مي‌روند، استفاده شده است. براي تعيين احتمال شكست، ابتدا اين ضريب از نتايج آزمايش‌هاي سه محوري انجام شده در آزمايشگاه استخراج شد. سپس نتايج حاصله با مقادير ضريب عكس‌العمل بستر به دست‌آمده از آزمايش‌هاي بارگذاري صفحه‌اي انجام‌شده در محل مقايسه گرديدند. در تحليل قابليت اطمينان (برآورد احتمال شكست)، ميزان تغييرات تابع هدف با تعيين نوع تابع توزيع و بهره‌گيري از تابع بقا مشخص شد. براي نيل به اين هدف، تابع توزيع نتايج ضريب عكس‌العمل بستر حاصل از آزمايش سه محوري در چهار تنش جانبي مختلف (0.5، 0.7، 3 و 4.2 كيلوگرم بر سانتي‌متر مربع) و آزمايش بارگذاري صفحه‌اي ترسيم شدند. سپس با استفاده از تابع توزيع تجمعي و تابع بقا ميزان احتمال شكست محاسبه گرديدند. مقايسه نتايج به دست‌آمده نشان داد كه ضريب عكس‌العمل بستر از آزمايش سه محوري با احتمال شكست بيشتري نسبت به ضريب عكس‌العمل بستر از آزمايش بارگذاري صفحه‌اي مي‌تواند در محاسبات طراحي سازه وارد شود.