بررسي نهاد تحول عقد در فقه اماميه و حقوق ايران

The institutional review the contract conversion in Jurisprudence and Iranian Law

ممكن است در زمان انعقاد قرارداد، طرفين الفاظي را ضمن عقد بگزينند كه با مقتضاي عقد ظاهري، منافات داشته باشد؛ با اين حال گاهي اركان عقد صحيح ديگري در عقد باطل موجود است كه ميتواند مورد شناسايي قرار گيرد، بر اين اساس كشورهاي عربي، تحت شرايطي نهاد تحول عقد را با پيروي از حقوق آلمان پذيرفتهاند. چالش اصلي اين نظريه اينست كه چگونه ميتوان با الفاظي كه براي انعقاد عقد مشخصي وضع شده است، عقد ديگري را اراده كرد؟ اين نظريه مبتني بر اصل صحت عقد، لزوم توجه به معناي عقد، مقاصد طرفين و حمايت از نظريه اعتماد، قرار گرفته است؛ در واقع براي انعقاد عقد، توجه به قصد واقعي طرفين ملاك است و الفاظ بايد مطابق با آن تفسير شود تا عقد دوم را بتوان صحيح تلقي كرد و به عنوان جانشين عقد ظاهري، توصيف كرد.

At the process of the conclusion of the contract, the declaration of intention is usually made in the status words, but the parties may choose the words in the contract that contradict with the appearance of contract, but the other contract in the contract of void have. In this regard, some Arab countries with the pursuant of Germany legal system accepted the concept of transformation of contract. The main challenge of this theory is how may be intended a contract with words of a specific contract. This theory is based on the principle of the authenticity of the contract, the need to pay attention to the meanings of contract and goals of the parties and to support the theory of reliance. In fact, for the purpose of concluding a contract, the main element is the parties' of actual intention and the words used by them must be interpreted in accordance with it. In this conditions the second contract can regarded as a valid one.