رهيافت توماس موازي در ديناميك سيالات محاسباتي به‌كمك پردازنده‌هاي ‌گرافيكي – جريان درون حفره

در اين مقاله سه الگوريتم كاهش‌متناوب، كاهش‌متناوب موازي و رهيافت توماس ‌موازي براي حل دستگاه معادلات سه‌‌قطري به‌كمك پردازنده‌هاي گرافيكي معرفي و اثر دسترسي هم‌مكان و غيرهم‌مكان به حافظۀ سراسري مورد بحث قرار گرفته‌است. براي ارزيابي توانايي اين الگوريتم‌ها، نتايج شبيه‌سازي جريان درون حفره (يك مورد مطالعاتي) با نتايج الگوريتم توماس‌كلاسيك اجراشده روي پردازندۀ مركزي مقايسه شده‌است. بيشينه افزايش سرعت مشاهده‌شده در سه الگوريتم مذكور (پردازنده‌گرافيكي) در برابر الگوريتم توماس كلاسيك (پردازندۀ مركزي) به‌ترتيب حدود 4/4، 2/5 و 45/38 مي‌باشد. هم‌چنين نشان داده شده است كه با دسترسي هم‌مكان، افزايش سرعت حدوداً دوبرابري براي پردازندۀ گرافيكي حاصل مي‌شود.