شكايات صوتي و عوامل خطرساز در شاغلين آسيب‌شناسي گفتار و زبان

Vocal complaints and risk factors in practitioners of speechlanguage pathology

هدف: آسيب‌شناسان گفتار و زبان، گروهي از كاربران حرفه‌اي صوت هستند كه صوت، ابزار اصلي شغلشان است. با توجه به وابسته‌ بودنِ تداوم شغلي و كيفيت زندگي اين گروه به صوتِ مطلوب، هدف پژوهش، بررسي فراواني شكايات صوتي و ارتباط آن با عوامل خطرساز بود. بررسي چنين ضرورتي، كم‌تر مورد توجه محققان قرار‌ گرفته ‌است. مواد و روش‌ها: عوامل خطرساز و شكايات صوتي 71 آسيب‌شناس گفتار و زبان شاغل (14مرد و 57 زن) با حداقل سابقه‌ي باليني3 سال، با استفاده از دو پرسش‌نامه ‌گردآوري ‌شد. روايي صوري و محتوايي پرسش‌نامه‌ها به ترتيب با استفاده از روش‌هاي تاثير آيتم و Lawshe و پايايي آن‌ها، با روش همساني دروني تاييد گرديد. شركت‌كنندگان با داشتن و نداشتن حداقل يك شكايت، به ترتيب به دو گروهِ "با و بدون شكايت صوت" تقسيم‌ شدند. يافته‌ها: فراواني شكايات صوت، 2/73% و شايع‌ترينِ آن‌ها، گرفتگي صوت (1/52%) بود. شايع‌ترين عوامل خطر‌ساز، شامل مشكلات روحي-رواني (60%)، زياد صحبت‌كردن (6/59%) و مشكلات گوارشي (6/34%) بود. در گروهِ با شكايت صوت، فراواني مشكلات گوارشي به‌طور معناداري بيش‌تر بود (014/0=p). سابقه‌ي ابتلا به مشكلات گوارشي (048/0=p ،5/8=OR) عامل پيش‌بين براي شكايت صوتي بود. نتيجه‌گيري: آسيب‌شناسان گفتار و زبان، حد زيادي از مشكلات روحي-رواني، گوارشي و زياد صحبت‌كردن را تجربه‌مي‌كنند. وجود مشكلات گوارشي مي‌تواند احتمالِ شكايت صوت را به ‌شدت افزايش دهد. همسو بودن اين يافته‌ها با يافته‌هاي برخي تحقيقات ديگر، بيانگرِ لزومِ توجه بيش‌تر به اين عوامل است

Introduction: Speech-Language Pathologists (SLPs) are a group of professional voice users which their main professional tool is their voice. With respect to the dependence of their professional continuity and quality of life to their optimal voice, the research aim selected as study of frequency of vocal complaints and its relation with risk factors. Materials and Methods: Risk factors and vocal complaints' data of 71 employed SLPs (14 men and 57 women) with at least 3 years of clinical experience gathered with two questionnaires. Face and content validity of the Questionnaires was confirmed with item effect and Lawshe methods, respectively. Reliability confirmed with internal consistency method. Participants divided into two groups with and without vocal complaints, by having at least one complaint or not, respectively. Descriptive and logistic regression was used by SPSS21. Results: Frequency of vocal complaints was 73.2%, and most frequent was hoarseness (52.1%). Most frequent risk factors were psychological problems (60%), talking a lot (59.6%), and digestive problems (34.6%). Frequency of digestive problems were significantly more in vocal complaint group (P=0.014). History of digestive problems was a predictor of vocal complaint (P = 0.048, o‎r = 8.5). Conclusion: SLPs experience a lot of psychological and digestive problems and also talking a lot. Presence of digestive problems can increase the probability of vocal complaint. Compatibility of these findings with findings of some other researches shows the necessity of more attention to these factors.