اصلاح شلتوك برنج با لاتكس ميكروژل شبكه‌اي‌شده گليسيديل براي تهيه هيدروژل هيبريدي

هدف اصلي مقاله معرفي روش جديدي براي تبديل پليمر طبيعي به هيدروژل هيبريدي است. هيدروژل‌هاي هيبريدي معمولاً از كوپليمرشدن پيوندي مونومرهاي آكريلي بر پليمر طبيعي به‌دست مي‌آيند. در اين پژوهش، شلتوك برنج براي تهيه هيدروژل هيبريدي به‌كار گرفته شد. شلتوك برنج به‌عنوان منبع پلي‌ساكاريد، به‌وسيله ميكروژل‌هاي پليمري بر پايه مونومرهاي آكريلي مانند آكريليك اسيد، آكريل آميد و 2آكريل آميدو2متيل پروپان سولفونيك اسيد اصلاح شد كه با فرايند پليمرشدن امولسيون وارون تهيه شدند. اين فرايند سبب تبديل ماده كم‌ارزش به هيدروژل نيمه‌سنتزي مي‌شود. اثر نوع لاتكس روي ظرفيت تورم هيدروژل‌هاي هيبريدي بررسي شد. واكنش شيميايي بين شلتوك و لاتكس آكريلي با گرمادهي انجام شد كه موجب به‌دست‌آمدن هيدروژل نيمه‌سنتزي با %51 جزء طبيعي و %49 جزء سنتزي شد. در بين لاتكس‌هاي استفاده شده با ساختارهاي مختلف، پلي‌(NaAA-AA-AM-AMPS) مناسب‌ترين لاتكس پليمري براي تبديل شلتوك برنج به هيدروژل است. شلتوك اصلاح‌شده با اين لاتكس داراي مقدار جذب آب تا 35.8 و12.7g/gبه ترتيب در آب مقطر و محلول آب نمك %0.9 است، در حالي كه شلتوك برنج اصلاح‌نشده بدون هيچ خاصيت تورمي است. از نقاط ضعف هيدروژل‌هاي هيبريدي استحكام مكانيكي كم آن‌هاست كه براي بهبود آن از روش شبكه‌اي‌شدن سطحي با استفاده از عامل شبكه‌اي‌كننده اتيلن گليكول دي‌‌‌گليسيديل اتر بر هيدروژل‌هاي هيبريدي استفاده شد. AUL هيدروژل هيبريدي شبكه‌اي ‌شده سطحي تا %27 افزايش يافت. هيدروژل‌هاي هيبريدي با استفاده روش‌هاي شناسايي طيف‌سنجي زيرقرمز تبديل فوريه (FTIR)، آزمون گرماوزن‌سنجي (TGA) و ميكروسكوپي الكتروني پويشي (SEM) بررسي و شناسايي شدند.