سازوكار اثرهاي فيزيكي پركننده‌هاي تقويت‌كننده بر سينتيك ولكانش لاستيك استيرن- بوتادي‌ان

فرضيه‌‌: مطالعات پيشين حاكي از آن است كه سيليكا و دوده به ترتيب فقط اثر كندكنندگي و شتاب‌دهي بر سينتيك ولكانش گوگردي لاستيك‌‌ها دارند. اين طور فرض شد كه از بعضي پديده‌‌هاي سينتيكي در مشاهدات گذشته به علت نبود مطالعات نظام‌مند در اين زمينه غفلت شده است. در اين راستا به علت ماهيت خودكاتاليزي ولكانش و اثر انرژي سينتيكي زنجير‌‌ها بر آن به‌نظر مي‌‌رسد، پديده كم‌‌تحركي زنجير‌‌هاي لاستيكي با وجود پركننده‌‌هاي تقويت‌كننده نيز بتواند اثر مهمي بر تغيير سينتيك ولكانش گوگردي داشته باشد. اين مفهوم تاكنون در مراجع به‌دقت بررسي نشده است. روش‌‌ها: در اين پژوهش، مطالعات سينتيكي با روش رئومتر صفحه نوساني انجام شد. مقدار برهم‌‌كنش‌‌هاي پركننده‌‌‌‌پركننده با روش‌‌هاي ديناميكي‌مكانيكي و رسانايي‌‌سنجي الكتريكي به ترتيب براي آميزه‌‌هاي پرشده با پركننده‌‌هاي سيليكا و دوده بررسي شد. يافته‌‌ها: نتايج نشان داد، ماهيت خودكاتاليزگري ولكانش با وجود پركننده‌‌ها صرف‌‌نظر از نوع و غلظت آن ثابت ماند. نشان داده شد، سرعت ولكانش در اثر افزايش غلظت پركننده صرف‌نظر از نوع و شيمي سطح پركننده از نقطه بيشينه‌اي عبور مي‌‌كند. بدين ترتيب، سيليكا در بارگذاري‌‌هاي كم قابليت شتاب‌دهي دارد و پس از نقطه بحراني باعث كندشدن سرعت ولكانش مي‌‌شود. نقطه بحراني سينتيكي براي هر دو نوع پركننده سيليكا و دوده وجود دارد و تأييد شد، اين نقطه منطبق بر آستانه نفوذ ذرات پركننده است. اين طور بحث شد كه نه فقط شيمي سطح پركننده، بلكه پديده‌‌هاي فيزيكي ناشي از برهم‌‌كنش‌‌هاي پركننده‌‌‌‌پركننده قابليت تغيير سينتيك ولكانش را دارند. اين اثر فيزيكي به بي‌‌تحركي و نبود انرژي سينتيكي در زنجير‌‌هاي پليمري محبوس در شبكه پركننده‌‌ها ارتباط داده شد كه احتمال واكنش ميان درشت‌راديكال‌‌ها را كاهش مي‌دهد. بنابراين، پژوهش مزبور توانست سازوكار واحدي را براي توصيف اثر پركننده‌‌هاي تقويت‌كننده بر سينتيك ولكانش ارائه دهد.