ساخت داربست‌هاي هيبريدي نانوليفي از پلي‌لاكتيك اسيدگرافن و ژلاتين براي كاربرد در مهندسي بافت استخوان

فرضيه: در بين نانوساختارها، نانوالياف و نانوذرات به دليل داشتن سطح ويژه زياد و زيست‌سازگاري عالي كارايي چشمگيري در مهندسي بافت و رهايش كنترل‌شده دارو دارند.روش‌ها: در اين پژوهش، توليد داربست‌هاي نانوليفي از پلي‌لاكتيك اسيد (PLA)، ژلاتين (Gel) و گرافن (G) به‌منظور ارزيابي كاربرد آن‌ها در مهندسي بافت استخوان بررسي شده است. به‌كارگيري تركيب پليمر طبيعي ژلاتين به همراه پليمر سنتزي PLA به استفاده هم‌زمان از خواص پايداري مكانيكي مناسب PLA و خواص زيستي منحصر به‌فرد Gel منجر شد. بارگذاري گرافن در ساختار Gel/PLA موجب تشكيل نمد نانوليفي با شباهت زياد به بافت استخوان شد. براي توليد داربست‌ها از دو پليمر نامبرده، روش الكتروريسي هيبريدي به‌كار گرفته شد. محلول پليمري Gel از يك سرنگ و محلول پليمري PLA همراه با نانوذره گرافن از سرنگ ديگر تزريق شدند. يافته‌ها: مطالعه خواص شكل‌شناختي داربست‌هاي توليدشده نشان داد، افزودن گرافن به محلول PLA در تركيب ژلاتينپلي‌لاكتيك اسيد (Gel/PLA)، قطر الياف توليدشده را به‌طور معني‌داري كاهش داده است. و افزودن ژلاتين به تركيب PLA و افزودن گرافن به تركيب Gel/PLA زاويه تماس نمونه‌ها را كاهش داد. نانوالياف هيبريدي G Gel/PLA تهيه‌شده در مجاورت سلول‌هاي استخوان زيست‌سازگاري خوبي نشان دادند و هيچ سميت سلولي مشاهده نشد. سلول‌هاي رشديافته روي داربست‌ها شكل‌شناسي پهن و دوكي‌شكل نشان داده و تقريباً به‌طور يكنواخت كل ساختار نمد را پوشاندند. نانوالياف نهايي توليدشده با توجه به داشتن شكل‌شناسي صاف و نانوليفي، رفتار سلولي خوب و آب‌دوستي بيشتر مي‌توانند انتخاب مناسبي براي استفاده در بافت استخوان باشند.