بررسي پارامترهاي پليمرشدن استرهاي متاكريليك اسيد به‌عنوان بهبوددهنده شاخص گرانروي در روانسازها

فرضيه: محدوده گسترده‌اي از افزودني‌ها براي ايجاد خواص مدنظر در روانساز استفاده مي‌شوند. پليمرهاي بهبوددهنده شاخص گرانروي از جمله مواد افزودني مهمي هستند كه براي اصلاح گرانروي روانساز‌ها در دماهاي متفاوت به‌كار مي‌روند. پلي‌استرهاي متاكريليك اسيد از لحاظ خواص ساختاري در مقايسه با ساير پليمرهاي بهبوددهنده شاخص گرانروي، بهترين انتخاب براي روانساز تخصصي به‌شمار مي‌آيند. روش‌ها: در اين پژوهش، سنتز استرهاي متاكريلاتي و نيز پليمرشدن محلولي اين استرها به روش راديكال آزاد بررسي شده است. استرهاي متاكريليك اسيد از واكنش‌دادن متاكريليك اسيد با الكل‌هاي نوع اول هگزانول، اكتانول، دكانول ‌و دودكانول در مجاورت سولفوريك اسيد، حلال هپتان و هيدروكينون به‌عنوان بازدارنده پليمرشدن راديكالي سنتز شدند. ساختار استرهاي سنتزي با روش‌هاي طيف‌بيني بررسي شد. در ادامه، پليمرشدن محلول راديكالي اين مونومرهاي استري در تولوئن انجام شد. اثر دما و مقدارآغازگر و مونومر بر وزن مولكولي پلي‌استرها بررسي شد.  يافته‌ها: نتايج نشان داد، با تغيير مقدار آغازگر از %0.25 به %1.5، وزن مولكولي پلي‌هگزيل‌متاكريلات از 104×6.8 g/mol  بهg/mol 2.9×104 كاهش يافت. همچنين، با انجام واكنش در سه دماي 60، 70 و 80 درجه سلسيوس نشان داده شد كه وزن مولكولي پلي‌استرهاي متاكريليكي با افزايش دماي واكنش و كاهش مقدار درصد مونومر در واكنش پليمرشدن كاهش يافت. مطالعات TGA و DSC مشخص كرد، با افزايش طول زنجير آلكيلي گروه استر پلي‌آكريلات، پايداري گرمايي و دماي انتقال شيشه‌اي نمونه‌هاي پليمري نيز كاهش يافته است. با مطالعه خواص رئولوژي استرهاي پلي‌متاكريليك اسيد در دو روغن پايه مختلف، اثر غلظت پليمر و طول زنجير استر بر شاخص گرانروي بررسي شد. نتايج نشان داد، با افزايش %4 پلي‌اكتيل متاكريلات به روغن پايه SN350، شاخص گرانروي روغن از 115.6 به 129.3 واحد افزايش يافت.