عامل‌داركردن نانوصفحه‌هاي گرافن و خواص حافظه شكلي نانوكامپوزيت‌هاي برپايه الاستومر گرمانرم پلي‌يورتانپلي‌وينيل كلريد نانوصفحه‌هاي گرافن

در اين پژوهش، پليمرهاي حافظه شكلي برپايه الاستومر گرمانرم پلي‌يورتانپلي‌وينيل كلريدنانوصفحه‌هاي گرافن (TPU/PVC/GNP) به روش محلولي با استفاده از حلال تتراهيدروفوران تهيه شدند. نسبت وزني آميخته در تمام نمونه‌ها برابر 40/60 بوده و نمونه‌هاي نانوكامپوزيت داراي 0.5، 1 و %2 وزني از نانوذرات خالص و عامل‌دار بودند. براي جلوگيري از كلوخه‌شدن نانوذرات و پراكنش بهتر آن‌ها در ماتريس، عامل‌داركردن اين ذرات با پلي‌كاپرولاكتام از راه اكسايش با اسيد مدنظر قرار گرفت. ابتدا، سطح نانوذرات با نيتريك اسيد سولفوريك اسيد عمل‌آوري شده و سپس با تيونيل كلريد واكنش داده شد. در نهايت، پلي‌كاپرولاكتام روي آن قرار گرفت. انجام اين واكنش با آزمون‌هاي طيف‌سنجي زيرقرمز تبديل فوريه (FTIR)، گرماوزن سنجي (TGA) و طيف‌سنجي فرابنفش (UV) تأييد شد. وجود پيك‌هاي جديد 1165 و cm1 1720 در طيف FTIR و كاهش 10 و %30 در بازه دمايي 500250 درجه سلسيوس براي نانوذرات اصلاح‌شده در مقايسه با نمونه خالص، واكنش‌هاي اصلاح را تأييد كرد. بررسي شكل‌شناسي نمونه‌ها با ميكروسكوپ الكتروني پويشي نشان داد، پراكنش خوبي از نمونه‌هاي داراي نانوذرات عامل‌دار شده به‌دست آمده است. القاي حافظه شكلي و اندازه‌گيري خواص مربوط به آن (تثبيت شكلي و بازگشت‌پذيري) با آزمون تجزيه گرماييمكانيكي انجام شد. نتايج نشان داد، بر اثر وجود نانوصفحه‌هاي گرافن عامل‌دار شده مقدار ثبات شكلي از % 76.8 به %81/5 و بازيابي شكلي از 83% به %86.7  افزايش يافت كه دليل اصلي آن پراكنش بهتر اين ذرات بر اثر اصلاح بوده است.