نانوالياف هسته- پوسته فيبروئين ابريشم- پلي‌وينيل الكل: ساختار و رفتار رهايش كنترل شده

ساختارهاي نانوليفي هسته پوسته تهيه‌ شده از پليمرهاي زيست‌سازگار و زيست‌تخريب‌پذير نظير فيبروئين ابريشم، كاربردهاي بالقوه فراواني در مهندسي بافت و دارورساني دارند. در اين بررسي، الكتروريسي هم‌محور فيبروئين ابريشم به‌عنوان جزء پوسته و تركيب ساليسيليك ‌اسيد و پلي‌وينيل‌الكل در هسته، براي تهيه ساختار نانوليفي هسته پوسته انجام شد. اثر تغييرات غلظت، رسانايي الكتريكي و گرانروي ‌محلول‌ها با استفاده از روش‌هاي طيف‌سنجي‌ زيرقرمز تبديل فوريه (FTIR)، گرانروي‌سنجي و رسانايي‌سنجي محلول‌ها، طيف‌نورسنجي فرا‌بنفش، ميكروسكوپي‌هاي الكتروني پويشي (SEM) و عبوري (TEM) بر قطر نهايي نانوالياف هستهپوسته تهيه ‌شده و رفتار رهايش آن‌ها بررسي شد. در نهايت سعي شد تا مدل مناسبي براي رفتار رهايش ساليسيليك اسيد از اين ساختار هسته پوسته ارائه شود. نتايج نشان داد، قطر نهايي نانوالياف هسته پوسته به‌دست آمده در محدوده  (22±)110nm تا nm  (71±) 250 و قطر هسته آن‌ها 40nm تا 80nm متغير بود. با توجه به نقش رسانا‌كنندگي جزء پوسته در الكتروريسي هم‌محور، ارتباط مستقيم بين افزايش غلظت محلول پوسته و قطر نهايي در نتايج مشاهده شد، درحالي‌كه افزايش غلظت محلول هسته در همه شرايط اثر معناداري بر قطر الياف الكتروريسي ‌شده نداشت. نتايج نشان داد، غلظت محلول هسته تنها عامل تعيين‌كننده‌ قطر نانوالياف نيست و اثر اختلاف گرانروي و رسانانندگي الكتريكي محلول ‌پوسته و هسته نيز نقش مؤثري بر قطر نهايي نانوالياف دارد. مطالعه رهايش ساليسيليك اسيد نشان داد، نسبت تركيب درصد پوسته و هسته، عامل مؤثري بر مقدار و سرعت رهايش از اين ساختارهاست، به‌طوري كه افزايش مقدار ساليسيليك اسيد رها شده و سرعت رهايش آن با افزايش درصد پلي‌وينيل‌الكل در تركيب هسته مشاهده شد.