رسيدگي غيابي در رويه قضايي ديوان بين المللي دادگستري

Default Proceedings in the Judicial Precedent of the International Court of Justice

يكي از موارد نقض قواعد آيين ‌دادرسي در ديوان بين‌المللي دادگستري، «عدم‌ حضور يكي از طرفين در جريان رسيدگي» است كه با توجه به اصل رضايي‌ بودن صلاحيت، همواره احتمال آن وجود دارد. رسيدگي غيابي شيوه‌اي است كه با اعمال آن طبق ماده 53 اساسنامه، دولت غايب نتواند با توسل به عدم ‌مشاركت خود به حقوق دولت حاضر خدشه وارد و از اجراي عدالت جلوگيري كند. در اين مقاله بر اساس رويه‌ قضايي نشان داده مي‌شود كه ديوان در صورت غيبت خوانده در كل يا بخشي از دعاوي ترافعي، با توجه به دلايل طرف حاضر و مستندات غيررسمي طرف غايب، در كمال بي‌طرفي رسيدگي را ادامه داده و تكاليف خود را در احراز صلاحيت و صدور حكم به نفع طرف حاضر در صورت اثبات ادعا از لحاظ موضوعي و حقوقي انجام مي‌دهد. گرچه تداوم رسيدگي ممكن است حقوق دولت غايب را تضييع كند، اين امر پيامدي است كه آن را پذيرفته و ملزم به اجراي آن است.

One case of violation of the rules of procedure before the ICJ is “non-appearance of one of the parties in the proceedings” that is always possible to occur in light of the principle of consent to jurisdiction. Default proceeding is the manner that through the application of article 53 of the Statute, the non-appearing party would not be able to prejudice the rights of the appearing party and preventing the proper administration of justice. In this article, in accordance with judicial precedents, it is shown that the Court continues the proceedings in whole or in part of contentious cases, with due regard to the evidence of the appearing party and informal documents of the non-appearing party in the event of non-appearance of respondent and impartially conducts its duties of determining jurisdiction and rendering judgment in favor of appearing party if the claim is established both as a matter of fact and law. Although the continuation of the proceedings may prejudice the right of non-appearing party, this is a consequence that has been accepted and therefore must be obliged.