سياست جنايي ايران در قبال رفتارهاي ناقض امنيت غذايي

Iranian Criminal Policy against Behaviors Threatening Food Security

امنيت غذايي وضعيتي است كه در آن همه مردم در هر زمان، دسترسي فيزيكي، اجتماعي و اقتصادي به غذاي كافي، ايمن و مغذي داشته باشند تا نيازهاي تغذيهاي و اولويتهاي غذايي خود را براي يك زندگي پويا و سالم برآورده كنند. دستيابي به امنيت غذايي در چارچوب اهداف جديد توسعه پايدار (تا) سال 2030 ميلادي، به دغدغه و عزم جهاني ملل متحد بدل شده است. مقاله حاضر پس از معرفي مفهوم و مباني حقوقي شكل‌گيري امنيت غذايي به عنوان هنجار در سطوح فراتقنيني و تقنيني، جلوهها و مصاديق بزهانگاري و پاسخگذاري كيفري در برابر رفتارهاي ناقض امنيت غذايي را در سياست جنايي تقنيني ايران و در بستر ‌سياست‌گذاري عمومي و كلان ملي زير چتر اسناد بينالمللي به تصوير مي‌كشد كه تحقق امنيت غذايي را در دنيا هدفگذاري، برنامه‌ريزي و هماهنگ ميكنند. نتيجه اين پژوهش مؤيد آن است كه جرمانگاري و پاسخگذاري كيفري در بستر سياستجنايي تقنيني ايران، بصورت غيرمنسجم و با برخي پيش‌روي‌ها و پس‌روي‌ها، بخشي از تهديدهاي ناقض اركان و مؤلفه‌هاي روزآمدشده امنيت غذايي را پوشش ميدهد و با گرايش به مدلهاي دولتي سياستجنايي، اشكال نوين جرايم جهاني و تروريستي ناقض امنيت غذايي را در بر نميگيرد.

Food Security has defined as a situation which all people; at all times, have physical, economical and social access to safe, notorious and enough food to procure their notorious demands and food preferences to have a healthy and active life. Achieving the food security became a United Nations’ global concern in the new Sustainable Development Goals since 2030 framework. In this article, we explain the concept and legal foundations of the normative food security as a socio-legal norm in the international acts and Iranian regulations and introduce its sights, examples and legal answers (especially criminalization and repressive penal answers) in the Iranian legislative criminal policy in the context of national public policy under the international acts umbrella’s that meet the food security in the world with planning, targeting and coordinating. The outcome of this research shows that the Iranian legislative criminal policy for food security protection is incoherent and with a tendency to criminal policies public model, just covers a part of food security’s modern sense and also does not include the new forms of globalized crimes and terrorism against food security.