تفسير آيات قرآن بر اساس قاعده اصولي اراده معناي خاص از واژه عام

Interpretation of Quran based on Principle Rule of Specific Meanings out of General Terms

آشنايي با برخي علوم براي تفسير قرآن كريم امري ضروري است. اين علوم توان فكري مفسر را در تبيين آيات قرآن افزايش داده و قواعد و ضوابط تفسير قرآن كريم را بيان مي‌دارد. يكي از اين علوم، دانش اصول فقه است كه به دليل برخورداري از روش استدلال، انديشه را پرورش داده و بر نيروي تعقل مي‌افزايد. بسياري از قواعد اصول فقه، موجب دستيابي به مراد خداي متعال از الفاظ و جمله‌هاي قرآني شده، و مفسر را با شيوه دقيق و صحيح تفسير قرآن آشنا مي‌سازد. اين پژوهش با روش توصيف و تحليل متن و به شيوه كتابخانه‌اي، در صدد واكاوي و تبين قاعده اصولي «تخصيص عام به وسيله خاص»، در تفسير واژگان قرآن است. بر معناي عام دلالت دارند كه با قرينه روشن مي‌شود، مراد از واژه، معناي خاص بوده است. يعني خارج كردن بعضي از افراد از شمول حكم عام، بعد از آنكه لفظ به خودي خود، شامل همه افراد گشته است. از جمله راه‌هاي كشف اراده معناي خاص از واژه عام در تفسير قرآن مي‌توان استناد به آيات، روايات، بازگشت ضمير به برخي از افراد عام، افراد متعدد پس از استثناء و عدم جواز حمل بر عام پيش از فحص از مخصص را برشمرد.

Being familiar with sciences for Holy Quran interpretation is essential. These sciences increase mental power to express Quran’s Verses and Rules. One of these sciences is (religious) jurisprudence which grows up mind and wisdom because of its reasoning and logic. Many jurisprudence’s rules makes interpreter familiar with correct, accurate and exact interpretation of Holy Quran. The present research intends to study and express principle rule of “general allocation by specific tool” in terms interpretation with describing and analyzing the text method. One way to find the specific meaning out of a general term in Holy Quran is citing Verses, traditions and referring the pronoun to some general individuals.