بررسي اپيدميولوژيك صدمات ستون فقرات و نخاع در استان اصفهان طي سال هاي 96-1390

Epidemiological study of vertebral trauma in Isfahan Province during 2012- 2018

سابقه و هدف آسيب هاي ستون فقرات ثانويه به تروما دليل اصلي موربيديتي بيماران و عامل هزينه هاي گزاف بهداشتي و درماني مي باشد. اولين قدم در پيشگيري، شناختن عوامل اپيدميولوژيك آن است. ما در اين مطالعه بر آن شديم تا با مشخص نمودن عوامل دموگرافيك و زمينه ساز آن در استان اصفهان اطلاعات جامعي در اختيار سيستم بهداشتي استان قرار دهيم. مواد و روش ها مطالعه اپيدميولوژيكي حاضر روي 510 نفر از بيماراني كه متعاقب آسيب تروماتيك ستون فقرات طي سال هاي 1396-1390 به بيمارستان هاي وابسته به دانشگاه علوم پزشكي اصفهان مراجعه نمودند، انجام گرفت. اطلاعات بيماران شامل سن، جنس، مكانيسم تروما، ناحيه درگير ستون فقرات، نوع شكستگي و نياز به جراحي استخراج و ثبت گرديد. نتايج ميانگين سن بيماران 52/14±31/42 سال بوده و 4/30 درصد ايشان زن بودند. 1/17 درصد آسيب ناحيه گردني، 9/26 درصد آسيب ناحيه توراسيك و 1/56 درصد آسيب ناحيه لومبوساكرال داشته و 3/13 درصد دچار آسيب طناب نخاعي شده بودند. همچنين، 18 درصد به علت شكستگي ستون فقرات تحت جراحي قرار گرفتند. شايع ترين نوع شكستگي، compression (4/29 درصد) بوده و پس از آن شكستگي burst (28 درصد) قرار داشت. شايع ترين مكانيسم، تصادف با اتومبيل بود. نتيجه گيري باتوجه به آمار بالاي حوادث در كشور و بروز آسيب هاي ستون فقرات به دنبال آن، لازم است كه مطالعات زيادي در زمينه عوامل موثر بر آسيب هاي ستون فقرات و روش هاي پيشگيري اين آسيب ها انجام شده و با كاهش عوامل موثر بر بروز اين آسيب ها، از بار مالي و اجتماعي آن كاسته شود.

Background: Traumatic spinal injuries are the main cause of patients' morbidity and the underlying health costs. The first step in prevention of these injuries is to recognize their epidemiologic factors. The aim of this study was to identify the demographic and some other risk factors of traumatic spinal injuries in Isfahan Province. Materials and Methods: This cross-sectional study was conducted on 510 patients with traumatic spinal injuries referred to two main hospitals of Isfahan University of Medical Sciences during 2012-2018. Demographic data of the patients including age, sex, mechanism of injury, level of injury, type of fracture and the need for surgery were recorded. Results: The mean age of the patients was 42.31±14.52 years and 30.4% were female. Seventeen percent of the patients had neck injury, 26.9% had thoracic damage, 56.1% had the lumbar region damage, and 13.3% suffered spinal cord injury. Also, 18% were surgically treated for spinal fracture. The most common type of fracture was compression fracture (29.4%), followed by burst fracture (28%). The most common mechanism of trauma was car accident. Conclusion: Considering the high prevalence of traffic accidents in this country and the following occurrence of spinal cord injury, more studies need to be conducted regarding factors affecting the spinal cord injuries and the ways of preventing these injuries, and as a result we can reduce social and financial burden of these injuries on society.