كليدواژه :
آيه 70 اسراء , آيه كرامت , كرامت انسان , اوصاف نكوهيده , تعارض‌نمايي آيه كرامت
چكيده فارسي :
قرآن كريم در آيه كرامت تمامي انسان‌ها را داراي وصف كرامتِ ويژه دانسته است. اين آيه در نگاه ظاهري با برخي از آيات ديگر قرآن مانند: ابراهيم / 34، معارج / 21 ـ 19، علق / 7 ـ 6، احزاب / 72، قيامت / 5، عصر / 2 ـ 1 و اعراف / 179 در تعارض است. ديدگاه‌هاي مختلفي از سوي مفسران جهت رفع اين تعارض مطرح شده است. در اين ديدگاه‌ها ايمان، تربيت‌يافتگي انسان، پاكي فطرت، به‌كارگيري درست غرايز، عدم قناعت به زمينه خلقت، تمايز قائل شدن بين كرامت آغازين و رذالت فرجامين و به فعليت رساندن جنبه‌هاي مثبت وجود انسان، به عنوان ملاك كرامت مورد توجه قرار گرفته است. اين مقاله بر اين نكته تاكيد مي‌ورزد كه تكريم انسان به نوع آفرينش او باز مي‌گردد كه به انسان ظرفيت‌ها، استعدادها و توان‌مندي‌هايي خاصي عطا كرده است و تكريم انسان بر مبناي اين ويژگي‌هاي منحصر به فرد آفرينش انسان در ميان مخلوقات الهي است و نكوهش از انسان در برخي از آيات به جهت استفاده نادرست او از اين نعمت‌ها است.
چكيده لاتين :
In the verse of Keramat, the Holy Quran mentions that all human beings have a description of specific keramt (dignity). In a superficial look, this verse is in conflict with other verses of the Quran such as: Ibrahim/ 34, Al-Ma’arij/ 19-21, Al-Alaq/ 6-7, Al-Ahzab/ 72, Al-Qiyamah/ 5, Al-Asr/1-2, and Al-A`araf/ 179. Various viewpoints have been proposed by commentators to resolve this conflict. Faith, human education, pureness of nature, correct application of the instincts, lack of contentment in regard to creation, distinguishing the initial Keramat from final rascality and also actualizing the positive aspects of human life are taken into account as criteria of Keramat within these viewpoints. This paper emphasizes that human dignity refers to the type of his creation which has been bestowed to him with special capacities, talents, and abilities. Accordingly, human dignity is based on these unique features of human creation among divine creatures and reprobating human in some of the verses is because of inappropriate usage of these blessings.
