عنوان مقاله :
مقايسه ي اثر آنتياكسيداني چاي بادرنجبويه - دارچين و چاي قره قات - دارچين بر استرس اكسيداتيو كارگران پتروشيمي
عنوان به زبان ديگر :
Comparing the antioxidative effects of Vaccinium myrtillus - Cinnamomum tea and Melissa officinalis - Cinnamomum Tea on the oxidative stress in petrochemical workers
پديد آورندگان :
فضلي، داود دانشگاه آزاد اسلامي - واحد دامغان، سمنان , واعظي، غلامحسن دانشگاه آزاد اسلامي - واحد دامغان، سمنان
كليدواژه :
قرهقات , دارچين , كاركنان پتروشيمي , استرس اكسيداتيو , بادرنجبويه
چكيده فارسي :
مقدمه: اين مطالعه براي مقايسهي اثرات آنتياكسيداني چاي دارچين و قره قات با چاي دارچين و بادرنجبويه انجام گرفته است.
مواد و روشها: اين پژوهش يك كارآزمايي باليني است كه در آن تعداد 50 نفر از كارگران مرد پتروشيمي مواجهه يافته با جيوه بهصورت تصادفي ساده در قالب دو گروه 25 نفري در آن شركت كردند. پس از دريافت رضايتنامهي كتبي، ابتدا از هر كدام از افراد مقدار 5 ميليليتر خون وريدي دريافت شد و شاخصهاي استرس اكسيداتيو در آنها اندازهگيري گرديد. سپس براي افراد گروه اول به مدت 30 روز، 100 ميليليتر چاي قره قات و دارچين و به افراد گروه دوم 100 ميليليتر چايبادرنجبويه و دارچين تجويز گرديد. در پايان، دوباره از افراد هر دو گروه 5 ميليليتر خون وريدي دريافت شد و پارامترهاي استرس اكسيداتيو آن اندازهگيري و مقايسه گرديد. جهت تجزيه و تحليل دادهها از آمار توصيفي (ميانگين و انحراف معيار) و آناليز كوواريانس استفاده گرديد.
يافته ها: ميزان آسيب DNA و پراكسيداسيون ليپيدي پلاسما در دو گروه تفاوت معنيداري را نشان داد (001/0p= و 042/0p=). شدت اثر آنتياكسيداني چاي قره قات- دارچين بر آسيب DNA (13/58± 36/163) بود و ميزان پراكسيداسيون ليپيدي پلاسما (69/12± 46/134) نيز بيشتر از بادرنجبويه- دارچين (95/70± 05/352 و 39/16±40/138) بود.
نتيجه گيري: به دنبال مصرف چاي قرهقات- دارچين، اثرات آنتياكسيداني و محافظت ژنومي در پارامترهاي استرس اكسيداتيو كارگران مواجهه يافته با اثرات سمّي جيوه حاصل گرديد.
چكيده لاتين :
Introduction: This study was carried out to compare the antioxidative effects of Melissa officinalis - Cinnamomum tea and Vaccinium myrtillus - Cinnamomum tea.
Methods: This is a clinical trial performed on 50 petrochemical workers who were exposed to mercury. They were randomly divided into two groups of 25. After taking written informed consents, 5 ml venous blood was collected from each worker and its indicators of oxidative stress were measured. Then, the first group used 100 ml Vaccinium myrtillus - Cinnamon tea for thirty days and the second group were given 100 ml Melissa officinalis - Cinnamon tea for thirty days. At the end of the intervention, five ml venous blood was collected from both groups again and their oxidative stress parameters were measured and compared. To analyze data, descriptive statistics (mean and standard deviation) and analysis of covariance (ANCOVA) were performed.
Results: DNA damage and plasma lipid peroxidation in both groups showed significant differences (p=0.001, p=0.042). The antioxidant effects of Vaccinium myrtillus – Cinnamon tea on DNA damage (163.36±58.13) and plasma lipid proxidation (134.46±12.69) were higher than those of Melissa officinalis – Cinnamon tea (352.05±70.95, 138.40±16.39) .
Conclusion: After consuming Vaccinium myrtillus - Cinnamomum tea, antioxidative and genoprotective effects in workers exposed to toxic effects of mercury was obtained.