دفاع از روان‌گرايي در چيستي شاهد

A Defense of Psychologism about the Nature of Evidence

يكي از مفاهيم مهم در معرفت‌شناسي، مفهوم شاهد است. شاهد دليلي است كه نشان‌دهندۀ صدقِ گزاره­اي است كه متعلقِ گرايش باوري شناسا است. در اين مقاله مي ­خواهيم به چيستي شاهد بپردازيم. سه ديدگاه مهم در مورد چيستي شاهد وجود دارد: روان ­گرايي، گزاره‌گرايي واقع‌نما و گزاره‌گرايي غيرواقع‌نما. در اين مقاله، پس از طرح و بررسيِ ادلۀ ديدگاه ­هاي سه‌گانه در چيستي شاهد، به اين نظر رسيديم كه ادلۀ قوي‌تري به نفعِ روان­ گرايي وجود دارد و استدلال­ هايِ گزاره‌گرايان تمام نيست؛ از اين‌رو به نظر مي ­رسد كه شاهد عبارت از حالات ذهني غيرواقع‌نمايِ شناسا است.

One of the important concepts in epistemology is the that of evidence. Evidence is a kind of reason that is indicative of the truth of the proposition that is the object of one’s doxastic attitude. In this paper, we assess the nature of evidence. There are three important views on the nature of evidence: psychologism, factive propositionalism and non-factive propositionalism. After explaining and assessing the arguments for the three views, we come to the conclusion that the arguments for psychologism is stronger than the ones for propositionalism. So, it seems that the evidence is one’s non-factive mental states.