بررسي ديدگاه صبحي منصور به‌عنوان رهبر قرآنيون معاصر در تفسير آيه أولي‌الأمر

An Investigation of the Viewpoint of Sobhi Mansour as the Leader of the Contemporary Qur'anists, in the Interpretation of the Olo al-Amr Verse

تحقيق حاضر جهت نقد و تحليل نظر تفسيري احمد صبحي منصور در قرآن‌شناسي سامان يافته است. بر اين اساس تحليل نادرست تفسيري وي بر مفهوم و مصداق أولي‌الأمر مورد تأكيد است. صبحي منصور در روش برداشت از قرآن ديدگاه نارسايي را در پيش گرفته و بر اساس آن سعي در تحكيم پايه‌هاي انديشه قرآن‌بسندگي نموده است. فقدان جامع‌نگري نسبت به قرآن در روش استفاده از آيات و نتايج بي‌ارتباط از محتوايِ آيات قرآن، از شاخصه‌هاي روشي احمد صبحي منصور است. وي منظور از أولي‌الأمر را كساني مي‌داند كه نسبت به ديگران در اطاعت از خدا أولويت بيشتري دارند و به‌ همين لحاظ تا زماني كه اطاعت از آنان در راستاي معصيت خدا نباشد، مُطاع هستند. موضوع ياد شده اگرچه ممكن است در نگاه نخست، چندان ناصحيح به‌نظر نرسد اما بايد گفت ديدگاه او با آيات ديگر قرآن كريم ناسازگار است.

The present research is carried out with the aim of reviewing and analyzing the interpretative viewpoint of Ahmad Sobhi Mansour in the field of Quran studies. Accordingly, his misinterpretation of the concept of Olo al- Amr (those in authority) is emphasized. In his method of interpreting the Qur'an, Sobhi Mansour has taken a deficient view based on which he has tried to consolidate the foundations of the idea of Quranic-sufficiency. The lack of a comprehensive view of the Qur'an in the method of using the verses and the results unrelated to the content of Quranic verses are among the features of Ahmad Sobhi Mansour's method. He argues that Olo al- Amr are those who are more obedient to God than others, and can be obeyed as long as obeying them does not lead to disobeying Allah. This viewpoint may not appear to be very inaccurate at first glance, but it is incompatible with other verses in the Holy Qur'an.