تنوع واژگاني در كودكان فارسي زبان ديرگفتار: يك مطالعه مقدماتي

Lexical diversity in Persian late talkers: A pilot study

هدف: اولين ويژگي تشخيصي كودكان ديرگفتار تعداد كم خزانه واژگان بياني در مقايسه با همسالان است. تعيين نوع كلمات در خزانه واژگان بياني نشان خواهد داد كه تفاوت اين كودكان حاكي از يك تاخير رشدي است يا انحراف، بنابراين هدف اين مطالعه مقايسه تنوع واژگاني (TTR) بين كودكان ديرگفتار و طبيعي فارسي زبان در محدوده سني 3-2 سال است. مواد و روش‌ها: اين مطالعه مقطعي- مقايسه‌اي به صورت مقدماتي بر روي 8 كودك ديرگفتار فارسي زبان و 8 كودك طبيعي كه از نظر سن، جنس و تحصيلات مادر با هم منطبق شده بودند، انجام شد. اين كودكان مبتلا به نقايص عصبي- حركتي، آسيب‌هاي شنوايي، درخودماندگي و ناتواني‌هاي ذهني نبودند. به منظور تعيين كلمات موجود در خزانه واژگان بياني هر دو گروه از گزارش مادران استفاده شد. كلمات به چهار طبقه اسامي، افعال، كلمات توصيف‌كننده و دستوري تقسيم شدند. ميانگين TTR در چهار طبقه با استفاده از آزمون يو من ويتني بين دو گروه مقايسه شد. يافته‌ها:نتايج نشان داد ميانگين نسبت فراواني اسامي به كل كلمات در گروه ديرگفتار به طور معنادار از گروه كودكان طبيعي بيش‌تر است. ميانگين نسبت فراواني افعال و كلمات توصيف‌كننده به كل كلمات در گروه كودكان طبيعي به طور معنادار از گروه كودكان ديرگفتار بيش‌تر است. ميانگين نسبت فراواني كلمات دستوري به كل كلمات در گروه كودكان ديرگفتار بيش‌تر از گروه كودكان طبيعي است، اما اين تفاوت معنادار نيست (05/0p<). نتيجه‌گيري: افزايشTTR در مقوله اسامي كودكان ديرگفتار نشان‌دهنده تاخير در رشد خزانه واژگان بياني است. دلايل، پيش‌آگهي‌ها و لزوم مداخله پيش‌گيرانه مورد بحث قرار گرفته‌اند.

Introduction: The first diagnostic feature of late- children talkers is the low number of descriptive vocabulary coffers compared to peers. The purpose of this study was to compare the lexical variation (TTR) between late and spoken Persian language children in the age range of 2-3 years. Materials and Methods: In this pilot cross-sectional-comparative study, 8 late talkers and 8 normal children matched according age, gender and education of mother, were participated. These children did not have any neurological and motor deficit, hearing impairment, autism, and intellectual disabilities. So, report of mothers was used for determination of words in expressive vocabulary of both groups. Words were parted to 4 classes of nouns, verbs, modifier words and grammatical words. Mean of TTR in 4 classes was compared in both groups using Mann Whitney U test. Results: Results indicated that the mean frequency of noun class to the total words in late talkers is significantly more than typical children. The mean frequencies of verb and modifier classes to the total words in typical children are significantly more than late talkers. The mean frequency of grammatical words class to the total words in late talkers is more than typical children but this difference isn’t significant (P<0.05). Conclusion: Increasing of TTR in late talker’s noun category indicated a delay in development of expressive vocabulary. Reasons, prognosis and need of preventive intervention have been discussed.