پيش‌بيني خودكارآمدي بيماران داراي استومي بر اساس سلامت عمومي

Predicting the self-efficacy of patients with stoma based on general health

هدف: جراحي استومي علاوه بر افزايش ميزان بقاء عمر و بهبود كيفيت زندگي بيمار به ايجاد استرس‌هاي روحي، رواني و انزواي اجتماعي منجر مي‌شود. داشتن سلامت عمومي مطلوب و خودكارآمدي بالا جهت مقابله با موقعيت‌هاي استرس‌زا در اين بيماران ضروري مي‌باشد. هدف اين مطالعه پيش‌بيني خودكارآمدي بيماران داراي استومي بر اساس سلامت عمومي بود. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه مقطعي، 100 نفر از بيماران استومي مراجعه‌كننده به انجمن استومي ايران با نمونه‌گيري آسان و در دسترس در سال1395 مورد بررسي قرار گرفتند. ابزار جمع‌آوري داده‌ها پرسش‌نامه‌هاي اطلاعات دموگرافيك، استاندارد سلامت عمومي (General Health Questionnaire,GHG) و خودكارآمدي بيماران استومي (Stoma Self-Efficacy Scale, SSES) بود. يافته‌ها: اكثر بيماران 68 درصد كم‌تر از 65 سال سن داشتند. ميانگين و انحراف معيار نمره كلي سلامت عمومي و خودكارآمدي به ترتيب 6/7±3/28 و 1/15±6/96 بود. آزمون هم‌بستگي پيرسون نشان‌دهنده هم‌بستگي مثبت و معني‌داري بين خودكارآمدي با اضطراب/ بي‌خوابي (001/0=P، 357/0=r) و نشانه‌هاي جسماني (05/0>P، 191/0=r) و هم‌بستگي منفي و معني‌داري بين خودكارآمدي با افسردگي (001/0=P، 279/0-=r) بود. نتايج رگرسيون گام به گام نشان داد كه اضطراب/ بي‌خوابي، افسردگي و نشانه‌هاي جسماني روي هم رفته قادر به تبيين 8/36 درصد از تغييرات خودكارآمدي در اين بيماران بودند. نتيجه‌گيري: يافته‌هاي اين مطالعه نشان داد وضعيت سلامت عمومي و ابعاد آن، پيش‌بيني‌كننده خودكارآمدي در بيماران استومي مي‌باشند. اين مساله به ويژه در بيماران با سطح سواد پايين‌تر و مسن‌تر بيش‌تر بود

Introduction: In addition to increasing survival and improving the quality of life of the patient, ostomy surgery leads to mental, psychological and social isolation. Considerably, having a good general health and high self-efficacy is necessary to cope with stressful situations in these patients. In this way, the purpose of this study was to predict selfefficacy based on general health dimensions in patients with ostomy. Materials and Methods: In this cross-sectional study, 100 patients with ostomy referring to the Iranian Ostomy Society were selected through simple and accessible sampling in 2016. Data were collected by questionnaires of demographic, general health, and stoma self-efficacy scale. Results: Most of the patients (68%) were under the age of 65 years. The mean and standard deviation of the general health and self-efficacy were 28.3 ± 7.6 and 96.6 ± 15.1 respectively. Pearson correlation test showed a positive and significant correlation between self-efficacy with anxiety/insomnia (r=0.357, P=0.001) and physical symptoms (r = 0.191, P < 0.05) dimension, and a negative and significant correlation between self-efficacy and depression (r = -0.279, P = 0.001). The results of stepwise regression showed that insomnia/anxiety, depression and physical symptoms were able to explain 36.8% of self-efficacy changes in these patients. Conclusion: It is concluded that the findings of this study showed that general health status and its dimensions predict self-efficacy in patients with ostomy. This was especially true in patients with lower levels of education and older.