نقش پليس در جمع‌آوري ادلۀ الكترونيكي در فضاي مجازي در نظام حقوقي ايران، فرانسه و كنوانسيون جرائم سايبري

زمينه و هدف: امروزه فناوري اطلاعات ابزاري در دست تبهكاران و رايانه‌ها باعث تسهيل وقوع جرائم در دنياي مجازي و حتي دنياي واقعي شده است. پژوهش حاضر با هدف بررسي تطبيقي نقش و اختيارات پليس در جمع‌آوري ادلۀ الكترونيكي در نظام حقوقي ايران و كشور فرانسه و كنوانسيون جرائم سايبري انجام شده است. روش: پژوهش حاضر از نظر هدف، كاربردي و براساس روش، توصيفي تحليلي است كه بر پايۀ منابع كتابخانه‌اي با استفاده از منابع موجود، به بررسي، توصيف و تحليل ابعاد و زواياي گوناگون موضوع پژوهش پرداخته شده و تجزيه و تحليل اطلاعات جمع‌آوري شده به صورت كيفي و مبتني بر استنتاج محقق از منابع و متون بوده است. يافته‌ها: يافته‌هاي پژوهش بيانگر آن است كه فرآيند تحقيق، كشف و جمع‌آوري ادله در فضاي مجازي براساس قوانين ايران، فرانسه و كنوانسيون جرائم سايبري بر عهدۀ پليس گذاشته شده است. تفاوت‌ها و شباهت‌هاي فراواني بين مقررات دو كشور و كنوانسيون وجود دارد و در ايران در بحث تفتيش و توقيف و حفاظت از ادله، پليس نقش محوري دارد. نتيجه‌گيري: نتايج نشان مي‌دهد كه پليس در جمع‌آوري ادله در فضاي مجازي به جهت بي‌هويتي افراد و همچنين سرعت ناپديد شدن صحنۀ جرم، با چالش جدي مواجه است و تحصيل اينگونه ادله، مستلزم تخصص كافي در زمينۀ فناوري اطلاعات و رعايت قواعد و اصول فني است. در نظام حقوقي هر دو كشور ايران و فرانسه، پليس اولين كسي است كه با ادلۀ الكترونيك برخورد مي‌كند و در جمع‌آوري، مستندسازي و حتي ارزيابي ادله، نقش كليدي دارد.