اثر بيمه محصولات كشاورزي بر الگوي بهينه بهره برداري محصولات زراعي استان مازندران (كاربرد مدل ارزش در معرض خطر شرطي)

به دليل وابستگي بخش كشاورزي به عوامل محيطي، ريسك موجود در اين فعاليت نيز بيشتر نمايان شده است. از جمله ريسك هاي مرتبط در اين زمينه ريسك عملكرد محصولات مي باشد. با توجه به اينكه يكي از روش هاي مقابله با اين چنين ريسك هايي، بيمه محصولات كشاورزي مي باشد، لذا در مطالعه حاضر سعي شده است اثر لحاظ و عدم لحاظ بيمه توليد بر الگوي كشت محصولات منتخب در استان مازندران مورد بررسي قرار گيرد. به اين منظور از روش ارزش در معرض خطر شرطي در قالب برنامه ريزي رياضي آميخته با اعداد صحيح استفاده شد. همچنين به منظور نشان دادن برتري روش ارزش در معرض خطر شرطي، نتايج مدل مذكور با نتايج يك مدل ريسكي ديگر نظير الگوي موتاد مقايسه شده است. اطلاعات مورد استفاده نيز مربوط به سال زراعي 90-1389 بوده و جهت تخمين نتايج، نرم افزار GAMS مورد استفاده قرار گرفت. نتايج تخمين الگوي در معرض خطر شرطي نشان مي دهد عدم لحاظ بيمه موجب كشت محصولات شلتوك و سويا در استان مازندران خواهد شد ولي در شرايط لحاظ بيمه، كشت و انتخاب بيمه براي محصول ذرت به كشت محصولات شلتوك و سويا افزوده مي‌شود. همچنين مقايسه نسبت نيم واريانس به بازدهي واقعي در مدل موتاد نسبت به مدل ارزش در معرض خطر شرطي نشان دهنده فزوني اين معيار در مدل موتاد بوده است. بر اين مبنا به كاربرد مدل ارزش در معرض خطر شرطي در تخمين الگوي كشت ريسكي تأكيد مي شود. نهايتا نتايج محاسبه سود حاكي از فزوني سود انتظاري در شرايط لحاظ بيمه نسبت به حالت عدم لحاظ بيمه مي‌باشد كه اين مسئله مي تواند در ترغيب كشاورزان در پذيرش بيمه و الگوي كشت پيشنهادي مؤثر واقع شود.