درك خانوار و آسيب پذيري معيشتي نسبت به تغيير اقليم: عشاير استان فارس

اين مقاله به بررسي درك خانوار و سنجش آسيب‌پذيري معيشتي نسبت‌به تغيير اقليم براي عشاير استان فارس، پرداخته است. با استفاده از روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چند مرحله‌اي، در مجموع تعداد 393 خانوار عشايري از طوايف عمله، فارسيمدان، كشكولي بزرگ و كشكولي كوچك ايل قشقايي، انتخاب شده و اطلاعات اوليه، از طريق مصاحبه‌ي حضوري با استفاده از پرسشنامه‌هاي ساختار يافته به‌دست آمده است. اين مقاله شامل دو قسمت است. در قسمت اول، درك خانوار عشايري از تغيير اقليم ارزيابي شده و در قسمت دوم، شاخص آسيبپذيري معيشتي نسبت‌به تغيير اقليم محاسبه شده است. نتايج نشان مي‌دهد، خانوارهاي مورد بررسي داراي درك مناسب از تغيير اقليم هستند. بر اساس نتايج، طوايف فارسيمدان و عمله، كه بيشتر در معرض تغيير اقليم قرار داشته‌اند، داراي ظرفيت انطباق بالا هستند، ولي در مقابل عشاير دو طايفه‌ كشكولي بزرگ و كوچك كه كمتر در معرض تغيير اقليم قرار داشته‌اند، داراي معيشت متكي بر دامداري سنتي بوده و از ظرفيت انطباق پايين در برابر شرايط برخوردار مي‌باشند. همچنين، خانوارهاي عشايري طايفه‌ فارسيمدان به‌دليل تخريب بالاي مراتع، داراي بيشترين شاخص آسيب‌پذيري معيشتي (برابر 32/5) و عشاير طايفه‌ عمله به‌دليل ظرفيت انطباق بالا در برابر تغيير اقليم، داراي كمترين شاخص آسيب‌پذيري معيشتي (برابر 44/4) هستند.