نقش واسطه اي فراشناخت و اجتناب تجربي در رابطه بين تروماي كودكي و نشانه هاي اختلال استرس پس از سانحه: كاربرد مدل معادلات ساختاري

The mediating role of the metacognitions and experiential avoidance on the relationship between childhood trauma and PTSD symptoms

سابقه و هدف باتوجه به احتمال عود نشانه هاي اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) و ناكارآمدي رويكردهاي درماني در بهبودي ماندگار علائم اين اختلال، شناسايي دقيق عوامل دخيل در شروع و حفظ PTSD از اهميت بسزايي برخوردار است. در اين راستا مطالعه حاضر با هدف بررسي نقش ميانجي فراشناخت و اجتناب تجربي در رابطه بين تروماي كودكي و نشانه هاي PTSD صورت گرفت. مواد و روش ها آزمودني هاي اين پژوهش مقطعي-تحليلي، 432 بيمار (278 نفر زن و 154 نفر مرد) مراجعه كننده به مراكز درماني شهر شيراز در بهار، تابستان، پاييز و زمستان 1397 بودند كه باتوجه به معيارهاي ورود و خروج و اجراي مصاحبه ساختاريافته براي اختلالات محور يك و دو (SCID) انتخاب شدند. فهرست اختلال استرس پس از سانحه (PCL-5)، فرم كوتاه پرسشنامه تروماي كودكي (CTQ)، فرم كوتاه باورهاي فراشناختي ((MCQ-30 و پرسشنامه پذيرش و عمل (AAQ-II) مورد استفاده قرار گرفت. داده ها به وسيله تحليل معادلات ساختاري (ضرايب هم بستگي و رگرسيون) در نرم افزار AMOS (ver 23) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج يافته ها نشان داد كه مدل پيشنهادي، برازش مناسبي با داده ها دارد (CFI=0.97, GFI=0.93,TLI=0.96, IFI=0.97, NFI=0.97, RMSEA=0.07),و كليه ي ضرايب مسير مستقيم و غيرمستقيم در سطح آلفاي 0/01 معنادار هستند. به طوري كه فراشناخت و اجتناب تجربي به طور معناداري بين تروماي كودكي و نشانه هاي PTSD نقش ميانجي را دارند. نتيجه گيري يافته هاي اين مطالعه پيشنهاد مي كند كه در طراحي مداخلات روانشناختي براي افراد مبتلا به PTSD، به نقش تروماي كودكي، فراشناخت و اجتناب تجربي توجه نمود.

Background: Given the likelihood of recurrence of symptoms of posttraumatic stress disorder (PTSD) and the inadequacy of therapeutic approaches in the lasting recovery of symptoms of this disorder, the precise identification of the factors involved in initiating and maintaining PTSD is very important. In this regard, the present study aimed to investigate the intermediate role of metacognition and experiential avoidance in the relationship between childhood trauma and PTSD symptoms. Materials and Methods: The subjects of this analytical-cross-sectional research were 432 patients (278 females and 154 males) who were seeking treatment at the health centers of Shiraz in spring, summer, autumn and winter of 2018, which were selected according to the inclusion and exclusion criteria and the Structured Interview for Axis I and II disorders (SCID). The PTSD Checklist —5 (PCL-5), Childhood Trauma Questionnaire (CTQ), Metacognitions Questionnaire (MCQ-30) and Acceptance and Action Questionnaire–II (AAQ-II) were used. Data were analyzed with the structural equation modeling (SEM) in Amos software (23-ver). Results: The results showed that the proposed model was well fitted (CFI=0.97, GFI=0.93, TLI=0.96, IFI=0.97, NFI=0.97, RMSEA=0.07), and all of the direct and indirect path coefficients were significant at the alpha level of 0.01. So that metacognition and experiential avoidance significantly mediated the relationship between childhood trauma and PTSD symptoms. Conclusion: The findings of this study suggest that considering the role of childhood trauma, metacognition and experimental avoidance in the design of psychological interventions for the people with PTSD is helpful/essential.