تحليل ملاحظات دفاعي-امنيتي شهرهاي سواحل درياي خزر با استفاده از شاخص‌هاي اقليمي

دفاع يكي از دغدغه‌هاي مهم تمامي كشورها تلقي مي‌شود. به عبارتي، كشورها در قبال تهديداتي كه متوجه شاخص‌هاي قدرت و امنيت آن‌ها مي‌گردد، درصدد دستيابي به سازوكارهايي هستند كه بر مبناي آن‌ها بتوانند توان دفاعي خود را افزايش داده و قادر به دفع تهديدات شوند. ازجمله مواردي كه براي تقويت سيستم دفاعي يك كشور بايد موردتوجه قرار گيرد، بررسي تنگناهاي سرزميني در منطقه موردنظر مي‌باشد. تحقيق حاضر كه به لحاظ هدف كاربردي و براي انجام آن از مطالعات ميداني و روش‌هاي كتابخانه‌اي و اسنادي استفاده‌شده است، بر آن است كه با بررسي وضعيت نظاميگري در حوزه درياي خزر و همچنين محدوديت‌هاي سرزميني كه در اين منطقه جهت توسعه سيستم‌هاي دفاعي وجود دارد را شناسايي و ارزيابي كند. بدين منظور 7 ايستگاه سينوپتيك از سه استان سواحل جنوبي خزر انتخاب گرديده و داده‌هاي مربوط به پارامترهاي اقليمي ازجمله دما، رطوبت نسبي، سرعت و جهت باد، ابرناكي، ميدان ديد، بارش باران و برف در طول دوره ماهانه از سازمان هواشناسي دريافت گرديد. سپس آستانه‌هاي عناصر اقليمي تأثيرگذار در عمليات نظامي تعيين و احتمالات وقوع پارامترهاي تأثيرگذار بر عمليات نظامي محاسبه شد و در نهايت با استفاده از روش AHP وزن دهي و رتبه‌بندي پارامترها صورت گرفته و شاخص اقليم دفاعي به دست آمد و سپس با استفاده از نرم‌افزار Arc GIS نقشه‌هاي پهنه‌بندي متناسب با داده‌هاي به‌دست‌آمده، فراهم شد. نتايج به‌دست‌آمده از سه استان شمالي كشور حاكي از آن است كه به‌جز در فصل بهار و تا پايان ماه تير، شرايط اقليمي در نوار ساحلي خزر داراي وضعيت نامطلوبي در تمام طول سال مي‌باشد. ازاين‌رو شدت اين عوامل در هر منطقه با توجه به جنس زمين منطقه موردمطالعه، موجب اختلال در روند و توسعه هرگونه سيستم دفاعي در منطقه خواهد شد.