بررسي كاركرد نقش جامعه عشايري در برقرار امنيت پايدار مناطق مرزي ايران

در طول تاريخ ايران، جامعه عشايري همواره نقش مهم و تعيين‌كننده‌اي به لحاظ تأمين مايحتاج اقتصادي، سياسي، نظامي و اجتماعي داشته است. اما در طي دهه‌هاي اخير و با توجه به تغيير ماهيت تهديدهاي مرزها از بعد تهديد نظامي به تهديد اقتصادي، كاركرد عشاير نيز بايستي به سمت برقراري امنيت اقتصادي سوق يابد. بر اين اساس، هدف و سؤال اساسي پژوهش حاضر، تبيين كاركردي جامعه امروزي عشاير در امنيت و توسعه پايدار نواحي مرزي ايران است. نوع تحقيق، كاربردي و روش بررسي آن توصيفي‌ـ تحليلي مي‌باشد و براي جمع‌آوري اطلاعات مورد نياز از منابع كتابخانه‌اي و داده‌هاي اسنادي (نتايج عمومي سرشماري عشاير سال 1395) استفاده‌ شده است. يافته‌هاي تحقيق نشان مي‌دهد كه با توجه به توزيع حدود 98 درصد عشاير در فاصله 250 كيلومتري از نقطه صفر مرزي، جامعه عشايري با رويكرد چند كاركردي، از طريق تأمين مواد غذايي، فعال كردن بازارچه‌هاي مرزي، تأمين زنجيره غذايي، ارزآوري، قطع وابستگي به منابع نفتي، انتقال فرهنگ و تمدن ايراني اسلامي در قالب صادرات محصولات توليدي به فراسوي مرزها، مي‌تواند نقش مثبت و سازنده‌اي در برقراري امنيت مناطق مرزي داشته باشد. در نهايت با توجه به يافته‌هاي پژوهش، پيشنهادهاي كاربردي ارائه ‌شده است.