ارزيابي ميزان تحقق‌‌پذيري طرح‌هاي توسعه و عمران ناحيه‌اي در ايران (مورد مطالعاتي: طرح توسعه و عمران ناحيه‌اي ساوه)

هدف اصلي مقاله حاضر، ارزيابي ميزان تحقق پيشنهادهاي طرح ناحيه‌اي ساوه (تهيه شده در سال 1375)؛ بر اساس اسناد موجود در وزارت راه و شهرسازي در ارتباط با طرح ناحيه ساوه، طرح آمايش استان مركزي و نتايج سرشماري ها و اطلاعات سازمان آمار ايران است. به اين ترتيب، در اين تحقيق با بهره گيري از رويكرد ارزشيابي و با استفاده از ارزيابي چندمعياري و ابزار تحليل سلسله مراتبي AHP و دوقطبي فاصله اي به ارزيابي ميزان تحقق مؤلفه‌هاي پيشنهادي طرح ناحيه‌اي ساوه پرداخته شده است. بر اساس مدل تحليل تحقيق سه مؤلفه اجتماعي-جمعيتي، اقتصادي و كالبديفضايي به عنوان معيارهاي اصلي بررسي تحقق پذيري طرح انتخاب و شاخص‌هاي ارزيابي بر اساس اين سه مؤلفه تدوين گرديدند. ارزيابي ميزان تحقق پيشنهادها نشان مي دهد در بين مؤلفه‌هاي ذكر شده به ترتيب حوزه كالبديفضايي، اقتصادي و اجتماعيجمعيتي تأثير بيشتري در محقق شدن پيشنهادهاي طرح ناحيه‌اي ساوه داشته‌اند؛ در رابطه با مؤلفه‌هاي اجتماعيجمعيتي بر اساس پيشنهادات طرح ناحيه‌اي ساوه وضعيت شاخص جمعيت شهري ، در رابطه با شاخص‌هاي اقتصادي، ميزان شاغلين بخش خدمات و در رابطه با شاخص‌هاي كالبديفضايي، شاخص‌هايي چون مراكز شهري ، مراكز روستايي ، راه‌هاي چهارخطه ، آموزش عالي ، خانه بهداشت ، بيمارستان ، پهنه كشاورزي و پهنه صنعتي بهترين وضعيت تحقق را داشته‌اند. در مجموع مي‌توان گفت با وجود آنكه هنوز چند سال از افق طرح ناحيه‌اي ساوه باقي مانده پيشنهادهاي طرح تا حد مطلوبي محقق شده است.