تبيين راهكارهاي دستيابي به امنيت پايدار با تأكيد بر مؤلفه‌هاي فرهنگي در استان سيستان و بلوچستان

مقدمه: مسئله امنيت اجتماعي ازجمله مباحثي است كه نقش قابل‌توجهي در تهديد و يا تقويت زيرساخت‌هاي پيشرفت يك اجتماع ايفا مي‌نمايد و راهكارهاي ارتقاء و ثبات آن در هر گستره جغرافيايي، اسباب و علل سببي و ايجابي مربوط به خود را دارا است. برخي از مؤلفه‌ها مانند فرهنگ، نظام سياسي، وضعيت اقتصادي، موقعيت ژئوپليتيكي و سرزميني مي‌توانند تأثير بسزايي در تأمين امنيت اجتماعي و ثبات آن داشته باشند؛ بنابراين هدف پژوهش حاضر بررسي نقش مؤلفه‌هاي فرهنگي در ايجاد امنيت پايدار در استان سيستان و بلوچستان است. روش: پژوهش حاضر از نوع توصيفي پيمايشي است. جامعه آماري پژوهش، كليه ساكنين استان سيستان و بلوچستان به تعداد 2534327 نفر مي‌باشند كه از اين تعداد 384 نفر با استفاده از فرمول كوكران و روش نمونه‌گيري تصادفي خوشه‌اي به‌عنوان نمونه انتخاب شدند و براي جمع‌آوري اطلاعات از ابزار پرسشنامه استفاده شد. يافته‌ها: يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه در ميان مؤلفه‌هاي امنيت پايدار با تأكيد بر مؤلفه‌هاي فرهنگي، رسانه‌هاي گروهي با ميانگين رتبه‌اي 3.99 داراي اهميت بيشتري نسبت به ساير عوامل در جهت دستيابي به امنيت پايدار مي‌باشد. اين در حالي است كه فرهنگ شيخوخيت داراي كمترين اهميت در جهت دستيابي به امنيت پايدار است. نتيجه‌گيري: نتايج به دست آمده نشان مي‌دهد مؤلفه‌هاي فرهنگي تأثير بسزايي در جهت دستيابي به امنيت پايدار دارند. به عبارت‌ديگر، مؤلفه‌هاي فرهنگي موجب كاهش ناامني و افزايش امنيت پايدار در منطقه مي‌گردند.