ارزيابي پتانسيل مديريت بحران زلزله در كارگزاران مديريت روستايي (مطالعه موردي بخش مركزي شهرستان بستك)

زلزله يكي از مخاطرات طبيعي است كه مي تواند آسيب هاي جبران ناپذيري را موجب گردد. غالباً اين آسيب ها در مناطق روستايي از شدت بيشتري برخوردارند. يكي از راههاي كاهش آسيب هاي زلزله ارتقاء سطح معلومات افراد، به ويژه مديران روستايي است. بر اين مبنا، هدف از تحقيق حاضر اين است كه دانش و مهارت مديريت بحران زلزله در نزد مديران محلي روستايي بخش مركزي شهرستان بستك واقع در استان هرمزگان ارزيابي گردد. اين تحقيق از نوع كاربردي و روش آن توصيفي تحليلي است. جمع آوري داده ها به دو شيوه اسنادي كتابخانه اي و پيمايش ميداني مبتني بر پرسشنامه انجام گرفته است. پايايي پرسشنامه بر اساس ضريب آلفاي كرونباخ در آزمون اوليه مورد سنجش قرار گرفت. جامعه آماري عبارت است از جمعيت 130 نفري مديران روستايي بخش مركزي شهرستان بستك. حجم نمونه برحسب فرمول كوكران 97 نفر تعيين شد. براي تحليل داده ها به كمي سازي پاسخ ها، محاسبه ميانگين و انجام آزمون t استيودنت با استفاده از نرم افزار SPSS مبادرت گرديد. نتيجه تحقيق نشان داد كه در بيش از 94% موارد ميزان مهارت ها و معلومات از حد ميانگين آزمون كمتر است. بر حسب مراحل سه گانه بحران زلزله، ميانگين مرحله آمادگي پيش از زلزله 1.95، مرحله وقوع زلزله 1.47 و مرحله پس از رخداد زلزله 1.73 محاسبه شده است. بنا براين دوره هاي آموزشي مناسب براي افزايش آمادگي مديريت بحران زلزله بايد مورد توجه قرار گيرد.