استعاره هاي مفهومي غم در زبان فارسي: رويكردي شناختي و پيكره اي

نگارندگان در مقاله حاضر، به بررسي چگونگي مفهوم ­سازي استعاري حوزه عاطفيغم در پايگاه دادگان زبان فارسي مي‌پردازند. براي نيل به اين هدف، با استفاده از چندين كليدواژه مرتبط با حوزه غم و جستجوي آنها در پايگاه دادگان زبان فارسي، 2098 عبارت زباني پيدا شد كه از اين تعداد 526 عبارت استعاري به‌دست آمد. سپس اين عبارات استعاري با توجه به نظريه استعاره مفهومي ليكاف و جانسون (1980) تبيين شد و نگاشت­هاي استعاري آنها (شامل 535 استعاره عام و 247 استعاره خاص) به‌دست آمد. نگارندگان، سپس، با توجه به پربسامدترين و متداول ­ترين نگاشت ­هاي استعاري و پربسامدترين استعاره­ هاي مفهومي عام و خاص، به اين نتيجه دست يافتند كه فارسي ­زبانان براي مفهوم­ سازيغم بيش تر از حوزه­ هاي مبدأ ماده يا شيء، مكان و زمان، جانداري، ظرف و مظروف، تجربه و بيماري/آسيب فيزيكي استفاده مي­ كنند. همچنين، در خلال اين پژوهش تعيين گرديد كه اندام­واژه «دل» بيشترين كاربرد را براي بيان و مفهوم ­سازيغم در سخنوران زبان فارسي دارد.