اثر رژيم‌هاي آبياري و محلول‌پاشي هيوميك اسيد بر برخي ويژگي‌هاي مورفولوژيك و فيزيولوژيك گياه دارويي مرزه (Satureia hortensis)

گياهان در دوران رشد خود با تنش‌هاي متعدد محيطي مواجه مي‌شوند كه هر‌يك از آنها با‌توجه‌به ميزان حساسيت و مرحله رشد گياه آثار متفاوتي بر رشد و عملكرد آن دارند. آزمايش حاضر با هدف بررسي اثر رژيم‌هاي هيوميك اسيد بر برخي ويژگي‌هاي مورفولوژيك و فيزيولوژيك گياه دارويي مرزه (Satureja hortensis L.) به‌صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملا تصادفي با سه تكرار در خرداد سال 1393 در شرايط گلخانه انجام شد. تيمارهاي بررسي‌شده شامل رژيم‌هاي آبياري در 50، 75 و 100 درصد ظرفيت زراعي و محلول‌پاشي هيوميك اسيد در سه غلظت صفر، 150 و 300 ميلي‌گرم در ليتر بودند. گياهان محلول‌‌پاشي‌شده با 300 ميلي‌گرم در ليتر هيوميك اسيد، بيشترين مقدار شاخص‌هاي رشد را داشتند. بيشترين ارتفاع بوته، وزن تر و خشك، طول برگ و محتواي كربوهيدرات در شرايط آبياري در 100 درصد ظرفيت زراعي و محلول‌پاشي با 300 ميلي‌گرم در ليتر هيوميك اسيد به دست آمد؛ در‌حالي‌كه بيشترين مقدار پرولين از تيمار آبياري در 50 درصد ظرفيت زراعي و بدون كاربرد هيوميك اسيد حاصل شد. برهم‌كنش رژيم‌هاي آبياري و محلول‌پاشي هيوميك اسيد بر ويژگي‌هاي تعداد برگ، محتواي كلروفيل a، b و كارتنوئيد اثر معني‌داري نداشت. نتايج پژوهش حاضر نشان دادند گياهان مرزه محلول‌پاشي‌شده با 300 ميلي‌گرم در ليتر هيوميك اسيد با آبياري در 100 درصد ظرفيت زراعي، بيشترين توليد را داشتند.