تنوع ژنتيكي جمعيت‌هايي از گونه سپستان (Cordia myxa L.) در ايران با نشانگر مولكولي CDDP

سپستان (Cordia myxa L.) از تيره گاوزبانيان (Boraginaceae Juss.)، گونه دارويي و اقتصادي مهمي است كه در نواحي جنوبي ايران مي‌رويد. اين گياه، مقاوم به شوري و خشكي است و نقش مهمي در جلوگيري از فرسايش خاك ايفا مي‌كند. تاكنون به‌دليل نبود مطالعات، از ميزان تنوعات ژنتيكي اين گونه در ايران اطلاعاتي در دسترس نبوده است؛ بنابراين، هدف پژوهش حاضر ارزيابي تنوع ژنتيكي جمعيت‌هايي از اين گونه در ايران با نشانگر مولكولي CDDP است. 25 نمونه از هفت جمعيت از نقاط جنوبي كشور جمع‌آوري شدند و تنوع ژنتيكي آنها با 20 آغازگر CDDP ارزيابي شد. براي تحليل داده‌ها از نرم‌افزارهاي NTSYS، Popegen و GenAlex استفاده شد. از 20 آغازگر، درمجموع، 222 نوار تكثير شد كه 218 نوار و به‌طور ميانگين 9/01 درصد براي هر آغازگر، چندشكل (پلي‌مورف) بودند. در تجزيه خوشه‌اي با ضريب تشابه جاكارد با روش UPGMA، نمونه‌ها درسطح تشابه 38درصد در 4 گروه مجزا طبقه‌بندي شدند. بيشترين مقدار ميانگين تنوع ژنتيكي (0/232) براي جمعيت شوش به دست آمد. تجزيه واريانس مولكولي نيز نشان داد كه تنوع ژنتيكي درون جمعيت‌ها (70درصد) بيشتر از بين جمعيت‌ها (30درصد) است. پژوهش حاضر توان نشانگر CDDP را براي ازريابي تنوع ژنتيكي جمعيت‌هاي گونه C. myxa اثبات كرد.