تأثير تنش شوري و ساليسيليك اسيد بر برخي ويژگي‌هاي فيزيولوژيك و بيوشيميايي سياه‌دانه (Nigella sativa L.)

سياه‌دانه (.Nigella sativa L) از خانواده آلاله وﮔﻴﺎﻫﻲ يك‌ﺳﺎﻟﻪاست ﻛﻪ ﻋﻼوه‌ﺑﺮ ارزش داروﻳﻲ، در ﺻﻨﺎﻳﻊ ﻏﺬاﻳﻲ و ﻓﺮاوردهﻫﺎي آراﻳﺸﻲ‌ ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ ﻛﺎرﺑﺮد دارد. در پژوهش حاضر، اثر تنش شوري و ساليسيليك اسيد بر برخي شاخص‌هاي فيزيولوژيك و بيوشيميايي گياه سياه‌دانه شامل محتواي نسبي آب برگ، آنتوسيانين، پرولين و مالون‌دي‌آلدهيد، نشت يوني، فعاليت آنزيم‌هاي كاتالاز و آسكوربات پراكسيداز بررسي شد. تيمارهاي آزمايش شامل تنش شوري سديم كلريد در سه غلظت ﺻﻔﺮ (ﺷﺎﻫﺪ ﺑﺪون ﺷﻮري)، 25 و 75 ميلي‌مولار و ﺳﺎﻟﻴﺴﻴﻠﻴﻚ اﺳﻴﺪ در سه غلظت صفر، 0/75 و 1/5 ميلي‌مولار بودند. گياهچه‌هاي سه تا چهاربرگي به‌مدت سه هفته در شرايط تنش شوري و دوبار محلول‌پاشي سالسيليك اسيد با فاصله زماني يك هفته قرار گرفتند. نتايج نشان دادند تنش شوري كاهش معني‌دار محتواي نسبي آب برگ و آنتوسيانين و افزايش معني‌دار نشت يوني، مالون‌دي‌آلدهيد، پرولين، فعاليت آنزيم‌هاي كاتالاز و آسكوربات پراكسيداز را باعث شد؛ درحالي‌كه در تنش شوري، تيمار ساليسيليك اسيد افزايش محتواي نسبي آب برگ، مالون‌دي‌آلدهيد، آنتوسيانين، پرولين، فعاليت آنزيم‌هاي كاتالاز و آسكوربات پراكسيداز را موجب شد؛ اما نشت يوني كاهش يافت. ازآنجاكه سياه‌دانه گياهي حساس به شوري است، با كاربرد ساليسيليك اسيد و افزايش ظرفيت آنتي‌اكسيداني، امكان رشد و بقاي گياه در شرايط تنش فراهم مي‌شود.