اثر تغذيه برگي سولفات‌ پتاسيم بر شاخص‌هاي مورفوفيزيولوژيكي انگور تحت تنش ‌شوري

پتاسيم با تاثير بر تنظيم اسمزي سلول‌ها و حفظ آماس سلولي نقش مهمي در بهبود تحمل گياهان در شرايط تنش شوري دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسي اثر تغذيه‌ برگي كود سولفات‌پتاسيم (0، ‌1.5درصد) بر برخي ويژگي‌هاي مورفومتري و فيزيولوژيكي انگور بي‌دانه‌سفيد تحت تنش شوري كلريدسديم (0،‌25،‌50 و‌100 ميلي‌مولار) بود كه بصورت آزمايش فاكتوريل در قالب ‌طرح‌ كاملاً تصادفي در شرايط گلخانه انجام ‌شد. نتايج نشان داد كه شوري موجب كاهش ارتفاع‌بوته، تعداد برگ، سطح برگ و رشد مجدد بوته‌ها شد ولي مصرف پتاسيم باعث تعديل اثرات منفي شوري بر اين شاخص‌هاي مورفومتري شد. همچنين كاربرد پتاسيم ‌1.5درصد باعث پايداري رنگيزه‌هاي فتوسنتزي در مقايسه با بوته‌هاي تيمار نشده تحت تنش شوري شد. با افزايش شوري، ميزان نشت‌يوني تا شوري 100 ميلي‌مولار بدون تيمار سولفات‌پتاسيم به بيش‌ترين مقدار خود (64.2 درصد) رسيد. در حالي كه تيمار سولفات‌پتاسيم 1.5% باعث كاهش معني‌دار (P≤ 0.01) ميزان نشت‌يوني برگ در بوته‌هاي تيمار شده با سولفاتپتاسيم 1.5درصد در مقايسه با بوته‌هاي تيمار نشده با اين كود شد. برخلاف قند نامحلول، محتواي قندمحلول و پرولين برگ به عنوان دو تنظيم‌كننده اسمزي در پاسخ به شوري و كاربرد پتاسيم روند افزايشي نشان داده و در شوري100 ميلي‌مولار و پتاسيم 1.5درصد به بيشترين مقدار رسيد. همچنين كاربرد برگي سولفاتپتاسيم با افزايش غلظت پتاسيم و به دنبال آن تعديل نسبتNa+ /K+ سلولي منجر به افزايش غلظت عناصر نيتروژن، پتاسيم، منيزيم و كلسيم در مقايسه با بوته‌هاي تيمار نشده با اين كود شد.