شناسايي و اولويت‌بندي عوامل جامعه‌شناختي مؤثر بر قانون‌گريزي موتورسيكلت‌سواران

lt;strong gt;زمينه و هدف: lt;/strong gt; با توجه به بالا بودن آمارهاي تلفات ناشي از سوانح ترافيكي( 51% در صحنه و 49% انتقال به بيمارستان) و آمارهاي تخلفات جرائم راهنمايي و رانندگي، هدف از اين پژوهش شناسايي و اولويت‌بندي عوامل جامعه‌شناختي مؤثر بر قانون‌گريزي راكبين موتورسيكلت شهر تهران است. lt;strong gt;روش‌شناسي: lt;/strong gt; اين پژوهش از نظر هدف، كاربردي است و از نظر شيوه‌هاي گردآوري داده‌ها، توصيفي از نوع پيمايشي مي‌باشد. واحد تحليل يا نمونه 90 نفر از متخلفان به قانون مي‌باشند كه در محدوده جغرافيايي شهر تهران مرتكب آن شده‌اند و از اين رهگذر جريمه‌هايي متوجه آنان شده است. lt;strong gt;يافته‌ها: lt;/strong gt;براساس يافته‌هاي تحقيق از بين عوامل مورد بررسي؛ آشفتگي در رتبه اول؛ تبعيض دوم؛ رفاه اجتماعي سوم؛  فردگرايي چهارم؛ تربيت دوران كودكي پنجم؛ عدم آگاهي به قانون ششم؛ وضعيت خانوادگي هفتم؛ خشونت رفتاري هشتم؛ آگاهي به تأثير قانون نهم و آگاهي  به تأثير رسانه‌ها در رتبه دهم قرار مي‌گيرند. lt;strong gt;نتيجه‌گيري lt;/strong gt; lt;strong gt;: lt;/strong gt; بر اساس نتايج حاصله با اعمال يك برنامه‌ريزي صحيح بر پايه ديدگاهي كه منتج از مشكلات و معضلات موجود است و نيز با در نظر گرفتن شرايط آتي مي‌توان شاهد ارتقاي كيفي و كمي موتورسيكلت‌ها و كاهش معضلات آن بود؛ ضمن آنكه مناسب‌سازي وضعيت جابه‌جايي موتورسيكلت‌ها، كاهش هزينه‌هاي زيادي را در ابعاد مختلف كه سهم عمدۀ آن متأثر از بهبود حجم تردد در شبكه معابر است را به همراه خواهد داشت.