مدل‌سازي دالان‌هاي زيستگاهي با استفاده از روش تجسم در مدل آنتروپي بيشينه مطالعه موردي: قوچ و ميش (Ovis orientalis) مناطق حفاظت‌شده استان‌هاي مركزي و همدان

از مرسوم‌ترين روش‌هاي تهيه نقشه هزينه جابه‌جايي، معكوس سازي مطلوبيت زيستگاه است. هدف از اين مطالعه تهيه نقشه هزينه، مدل‌سازي زيستگاه در مقياس محلي در هر يك از مناطق لشگردرگلپرآباد، پلنگاب و الوندچال، خاتونراسوند با استفاده مدل حداكثر بي‌نظمي است. هم‌زمان نتايج اجراي هر محدوده در ابعاد وسيع‌تر به مرزي كه تمام مناطق مذكور را در برگيرد تعميم داده شد. اين عملكرد منجر به ايجاد سه سناريو در جابه‌جايي قوچ و ميش (Ovis Orientalis) شد. سناريو 1 مطلوبيت زيستگاه مناطق لشگردر گلپرآباد به‌عنوان نقشه هزينه‌، سناريو 2 مطلوبيت زيستگاه منطقه پلنگاب به‌عنوان نقشه هزينه و سناريو سه نقشه مطلوبيت زيستگاه مناطق الوندچال خاتون و راسوند به‌عنوان نقشه هزينه. مدل‌سازي دالان‌ به روش تحليل كمترين هزينه در نرم‌افزار ArcGIS انجام گرفت. سنجه‌هاي تراكم و مطلوبيت دالان بررسي شدند. اعتبار سنجي دالان و مدل آنتروپي بيشينه به‌وسيله مساحت سطح زير منحني (AUC) انجام گرفت. انطباق دالان‌هاي طراحي‌شده هر سناريو بر با مطلوبيت زيستگاه مناطق مختلف از طريق آزمون فريدمن بررسي شد. درنهايت ميانگين دالان‌هاي طراحي‌شده در 3 سناريو به‌عنوان دالان اصلي بين تمام مناطق موردمطالعه معرفي شد. نتايج نشان داد كه دالان طراحي‌شده در سناريو 1 و 2 بر اساس AUC داراي انطباق خوبي با زيستگاه مطلوب گونه در ساير مناطق هستند، اما آزمون فريدمن مشخص كرد كه دالان‌هاي طراحي‌شده در سناريوهاي مختلف داراي تفاوت معني داري(0.0001 Pvalue) ازنظر انطباق با زيستگاه مطلوب در ساير مناطق است.