ارزيابي تأثير توسعه شهري و تغييرات پوشش اراضي بر دماي سطح زمين در شهر شهركرد

تغيير كاربري اراضي و افزايش مناطق شهري، تأثير قابل‌توجهي بر دماي سطح زمين دارد. ازآنجاكه توسعه شهري در حال حاضر يكي از پديده‌هاي مهم درزمينه افزايش گرماي جهاني است، با توسعه سريع فناوري ماهواره‌اي و سنجش‌ازدور مي‌توان به بررسي تغييرات دماي مناطق شهري در كمترين زمان ممكن پرداخت. هدف از اين مطالعه، بررسي توسعه شهري و جزاير گرمايي شهري (UHI) در شهركرد با استفاده از داده‌هاي سنجش‌ازدور است. در اين مطالعه، با استفاده از تصاوير ماهواره‌اي لندست 7 و 8، شاخص نسبت گياهي (RVI) و شاخص پوشش گياهي نرمال (NDVI) و دماي سطح زمين (LST)، با استفاده از باندهاي چند طيفي و حرارتي برآورد شد. نقشه كاربري اراضي نيز با استفاده از الگوريتم حداكثر احتمال در نرم‌افزار TerrSet تهيه گرديد. ضريب كاپا كل در سال 1382 و 1395 به ترتيب معادل 0.82 و 0.93 برآورد شد. با مقايسه دو شاخص گياهي (RVI و NDVI) و دماي سطح زمين در طي دوره 13 ساله (1382 تا 1395) مشخص گرديد كه با توسعه شهري مقدار دماي سطح زمين برابر 2.21 درجه سانتي‌گراد (از 40.69 به 42.90 درجه سانتي‌گراد) افزايش‌يافته است. نتايج نشان داد كه همبستگي شاخص NDVI با نقشه دماي سطح زمين منفي ولي با شاخص RVI مثبت است. همچنين هر دو شاخص NDVI و RVI در محدوده فضاي سبز با LST رابطه معني داري تري را در مقايسه با اراضي شهري و اراضي لخت دارند. با توجه به نقش پوشش گياهي در تعديل شرايط دمايي توصيه گرديد، توسعه فضاي سبز هم‌زمان با توسعه شهري، افزايش يابد.