آينده‌پژوهي توانمندسازي روان‌شناختي روستاييان در تغيير الگوي معيشت (مطالعه موردي: منطقه سيستان)

يكي از رويكردهاي رسيدن به توانمندسازي روانشناختي روستاييان توجه به روحيات و انگيزه­هاي آنها مي­باشد كه به افراد اين امكان را مي­دهد تا با نگاه آينده­پژوهي سرشار از رويدادها، روندها، تصويرها و اقدام­ها، خواسته فعلي خود را بر اساس نيازهاي آتي سنجيده و در جهت تغيير الگوي معيشت اقدام كنند. در اين راستا هدف پژوهش حاضر، آينده­پژوهي توانمندسازي روان­شناختي روستاييان در تغيير الگوي معيشت آن­ها مي­باشد. پژوهش حاضر از نوع كاربردي و از نظر ماهيت و روش به صورت توصيفي تحليلي مي­باشد. جامعه آماري پژوهش شامل كليه خانوارهاي روستايي منطقه سيستان كه براساس آمار سال 1395 برابر با 60075 خانوار در 796 نقطه روستايي مي­باشد. ابتدا بر اساس فرمول شارپ 40 روستا انتخاب شده و حجم نمونه با استفاده از فرمول كوكران در سطح 95 درصد برابر 321 خانوار تعيين گرديد كه براي تكميل پرسشنامه به صورت تصادفي انتخاب شدند. اطلاعات جمع­آوري شده با استفاده از آزمون­هاي پيرسون، رگرسيون­همزمان و گام به گام در نرم­افزار spss lt;sub gt;22 lt;/sub gt; مورد ارزيابي قرار گرفت. براي تحليل­هاي فضايي و ترسيم نقشه­ها نيز از نرم‌افزار GIS lt;sub gt;10.1 lt;/sub gt;استفاده شد. نتايج تحقيق نشان داد كه رابطه معناداري بين توانمندسازي روان­شناختي روستاييان و تغيير الگوي معيشت آن­ها وجود دارد به‌طوري‌كه پيشران روان­شناختي با شدت متوسط و واريانس 4/45 درصد در تغيير الگوي معيشت روستاييان مؤثر است.