شناسايي و اولويت بندي مهارت هاي كارآفريني روستايي: كاربرد تكنيك شبكه عصبي مصنوعي

امروزه، گسترش فرهنگ كارآفريني و فراهم ساختن بستر اخلاقي مناسب كسب و كار كه يكي از فاكتورهاي مؤثر براي توسعه اقتصادي كشورها قلمداد مي­شود، در گرو پرورش مهارت­ها، توانمندي­ها و قابليت­هاي كارآفرينانه در جوامع است. در اين راستا، شناخت ويژگي­ها، مهارت‌ها و توانمندي­هاي كارآفرينانه، بالاخص صلاحيت­هاي كارآفريني روستايي مي‌تواند كمك شايان توجهي در پيشبرد اين موضوع داشته باشد. از همين رو، هدف پژوهش توصيفي حاضر شناسايي و اولويت­بندي مهارت­هاي كارآفريني روستايي بود. مطلعين كليدي مشاركت كننده در اين پژوهش كه بر مبناي روش نمونه­گيري هدفمند و با تكنيك نمونه­گيري كارشناسي و تا حصول به درجه اشباع نظري انتخاب شدند، 7 نفر از متخصصان توسعه روستايي دانشگاهي بودند. شناسايي و استخراج مهارت­هاي كارآفرين روستايي با بهره­گيري از تكنيك اسنادپژوهي صورت گرفت. سپس از طريق پروتكل ساختارمند به جمع­آوري اطلاعات در خصوص اهميت هر يك از مهارت‌هاي استخراج شده، اقدام شد. براي تحليل داده­ها از تكنيك شبكه عصبي مصنوعي با استفاده از نرم افزار Matlab بهره گرفته شد. نتايج نشان داد كه مهارت­هاي روابط اجتماعي، بازاريابي و مشتري‌مداري، برنامه‌ريزي استراتژيك، راه­اندازي و سرپرستي كسب و كار، و مديريت ريسك به ترتيب رتبه‌هاي اول تا پنجم را از لحاظ اهميت به خود اختصاص دادند. همچنين، در بين پنج دسته مهارت­هاي كارآفريني، دسته مهارت­هاي فرصت­يابي و دسته مهارت‌هاي مديريتي به ترتيب حائز رتبه اول و آخر شدند. با توجه به نتايج، پيشنهادهايي براي گسترش مجموعه مهارت‌هاي كارآفرين روستايي ارائه شده است.