تحليل تغييرپذيري ذخاير كربن و نيتروژن خاك گونه هاي كهور، استبرق و كنار در جنوب كرمان

با توجه به گستردگي و سطح اراضي مناطق گرم و خشك، ضرورت مطالعه آنها از جنبه هاي زيست محيطي به منظور برنامه ريزي و مديريت بهينه اين منابع اهميت ويژه اي دارد. با اين وجود شناخت گونه هاي درختي مناطق گرم و خشك و تأثيري كه بر حاصلخيزي، پويايي و بهبود خاك مي گذارد بسيار حائز اهميت مي باشد. به منظور مديريت پايدار در اين مناطق، اثرگذاري پوشش هاي اراضي با گونه هاي مختلف درختي شامل كهور، استبرق و كنار بر ذخاير كربن و نيتروژن خاك در جنوب كرمان مورد ارزيابي قرار گرفت. نمونه هاي خاك از عمق 200 سانتي متري نمونه برداري شد. جرم مخصوص ظاهري، رطوبت، pH، هدايت الكتريكي، كربن، نيتروژن، فسفر، پتاسيم، كلسيم، منيزيم و تنفس ميكروبي خاك و ويژگي هاي شيميايي برگ شامل كربن، نيتروژن، فسفر، پتاسيم، كلسيم و منيزيم اندازه گيري شدند. تجزيه واريانس مقادير مشخصه هاي فيزيكوشيميايي بيولوژيكي خاك و شيميايي برگ حاكي از وجود تفاوت هاي آماري معني دار در ارتباط با توده هاي درختي و عرصه بدون پوشش مي باشد. نتايج نشان داد كه بيشترين مقادير ذخيره كربن و نيتروژن خاك به گونه درختي كنار اختصاص داشته در حالي كه پايين ترين مقادير ذخاير كربن و نيتروژن خاك در عرصه بدون پوشش مشاهده شد و گونه هاي كهور و استبرق حالت بينابيني را نشان دادند. نتايج حاكي از آن است كه گونه هاي درختي سازگار با آب و هواي گرم و خشك جنوب كرمان، كيفيت خاك را بهبود مي بخشند. نتايج بر اين امر دلالت دارد كه گونه درختي كنار در راستاي كاهش اثر تغييرات اقليمي، ذخيره كربن و نيتروژن خاك را نسبت به ديگر گونه ها بيشتر تقويت مي كند. بر مبناي مشخصه هاي مورد مطالعه در اين پژوهش، جهت بهبود كيفيت و پويايي خاك و همچنين افزايش ذخيره كربن و نيتروژن خاك در مناطق وسيع جنوب كرمان، درخت كاري با گونه كنار مي تواند مورد توجه و ارزيابي قرار گيرد.