بررسي نياز آبي بر اساس تغيير الگوهاي آبياري و تاثير آن بر بيلان آبي دشت يزد اردكان

برآورد نياز آبي، از مهم­ترين عوامل در مديريت منابع آب و از ضروريات هر طرح آبياري و زهكشي به شمار مي­رود. براي تعيين نياز آبي، بايستي تبخير و تعرق پتانسيل گياه مرجع (ET0) را برآورد كرد. ميزان بهره­برداري از منابع آب سطحي و زيرزميني در هر منطقه ارتباط مستقيم با آب مورد نياز براي آبياري محصولات كشاورزي در آن منطقه دارد. در تحقيق حاضر كه در محدوده آبريز دشت يزداردكان انجام گرفت، از نرم افزار OPTIWAT براي محاسبه نياز آبي استفاده شد. محصولات زراعي و باغي دشت يزداردكان در حدود 54 هزار هكتار است. ميزان آب مورد نياز براي آبياري اين سه محصول 917594740 مترمكعب است كه تقريبا 70 درصد ميزان آب مورد نياز براي آبياري كل محصولات زراعي و باغي دشت يزداردكان را شامل مي­شود. به منظور دسترسي به نياز آبي گياهان در راندمان­هاي مختلف از نرم افزار OPTIWAT استفاده شد و ميزان آب مورد نياز براي آبياري محصولات زراعي و باغي دشت يزداردكان با كشت فعلي و راندمان فعلي (45 درصد) برابر با 831668380 متر مكعب به دست آمد. مقدار آب مورد نياز اين محصولات براي آبياري قطره­اي و راندمان­هاي 60، 75، 90 درصد به ترتيب 593964840، 464755070، 381938430 مترمكعب محاسبه شد. لذا مي­توان نتيجه گرفت با تغيير الگوي كشت و افزايش دور آبياري ميزان بهره­برداري از آبخوان دشت را كاهش و به ميزان ذخيره سفره­هاي زيرزميني افزود.