افول هژموني آمريكا و چهل سالگي انقلاب اسلامي ايران

The Disappearance of the Hegemony of the USA and IR`s Being of Forty Years Old

هدف اصلي در اين نوشتار، چگونگي نحوه تقابل و افول هژموني آمريكا در دوران چهل سالگي انقلاب اسلامي است. براين اساس، در تجزيه و تحليل موضوع از روش تحليل گفتمان لاكلا و موفه استفاده مي شود و فرضيه تحقيق عبارت است از اينكه ضمن مبنا قرار دادن تعارض گفتماني انقلاب اسلامي و آمريكا؛ ايالات متحده درصدد است در سطح بين المللي، ايران را از چالش به دشمن بين اللملي، در سطح منطقه، ايران و عربستان را از دو رقيب به دشمن منطقه اي و در سطح داخلي، جمهوري اسلامي را از محتوايش (آرمان ها و اهداف) تهي سازد. نتايج تحقيق حاكي از آن است كه گفتمان اسلام سياسي با هژمونيك شدن در ايران در سطوح منطقه اي و بين المللي گفتمان هاي قدرت به خصوص ليبرال دموكراسي را متاثر ساخت. در اين راستا گفتمان دولت آمريكا در رسيدن به اهداف خود در سطوح مختلف ناكام مانده و افول هژموني آن اجتناب ناپذير گرديده است.

The main purpose of this paper is to study the way(s) in which the America's hegemony confronted IR and declined during the 40 years of the Islamic Revolution. Accordingly, when analyzing the subject, Lacla and Mouffe's discourse analysis method is used. The hypothesis of the study may be mentioned as: while accepting the discoursive conflict of IR and USA, the United States intends to introduce IRI as an enemy falsely instead of its being an inernational challenge and a regional rival to Saudi Arabia respectively and make it free From from its content (ideals and goals). As explained in the paper, the dialogue of Political Islam being established as hegemony has affected the discourses of power, particularly that of liberal democracy, regionally and internationally. especially liberal democracy. In this regard, the discourse of the United States failed to achieve its goals at various levels, and the decline of its hegemony is inevitable.