بررسي تطبيقي لوگوس در مسيحيت و كلمه در قرآن

A Comparative Study of Logos in Christianity and the Word in the Quran

در اسلام و مسيحيت، مفاهيم و اصطلاحات كتاب مقدسي و الهياتي مشابهي وجود دارد كه انطباق معنايي آنها نيازمند بررسي است. اصطلاح لوگوس در مسيحيت و تعبير كلمه در قرآن، از جمله اصطلاحاتي‌اند كه با توجه به پيشينۀ فلسفي و كاربرد الهياتي لوگوس، در ابتدا به نظر مي‌رسد معناي مشتركي ندارند؛ در حالي‌كه با رجوع به متون اوليۀ هر دو دين مي‌توان نشان داد قرابت معنايي دارند؛ هرچند ممكن است دقيقاً بر هم منطبق نباشند. اين بررسي تطبيقي به ما كمك خواهد كرد به فهم بيشتري از متون مقدس هر دو دين دست پيدا كنيم. هم در قرآن و هم در عهد جديد، ارتباط وثيقي بين «الكلمه» و «روح‌القدس» يا «الروح» وجود دارد. «روح‌القدس» رابطه‌اي دوسويه بين عالم امر الهي و عالم خلق برقرار مي‌كند. كليۀ مقدرات خلقت، در عالم امر الهي مدوّن مي‌شوند كه همگي در قالب «الكلمه» هستند و «الروح» قادر است كه از يك حوزۀ كيهاني گذر كند و در حوزۀ كيهاني ديگر به‌واسطۀ كارگزاران (فرشتگان و ساير وسايط) عمل نمايد.

There are similar Biblical and theological concepts and terms in Islam and Christianity, whose semantic coincidence needs an in-depth analysis. Logos in Christianity and the Word in the Quran are among these terms that considering the philosophical background and theological application of Logos, appear to have no common meaning, while the original texts of both religions reveal a semantic relationship, although they may not be exactly the same. This comparative study provides a deeper understanding of the sacred texts of both religions. Both in the Quran and in the New Testament, there is a tangible relationship between the Word and the "Holy Spirit" or the "Sprirt". The Holy Spirit establishes an interconnected relationship between the world of Divine Command and the world of creation. All the destinies of creation are documented in the Divine world, all of which are in the form of the Word, and the "Sprirt" is able to pass through a cosmic domain and act in the other cosmic dominion through the heavenly brokers (angels and other means).